Bu çalışmanın amacı annelerden algılanan duygusal istismarın gencin öz-kavramı, sürekli kaygısı, duygusal ve davranışsal sorunları, ve okul başarısı üzerindeki etkilerini araştırmaktı. Çalışmanın örneklemini İstanbul'un farklı gelir gruplarını temsil ettiği düşünülen üç ortaokuldan seçilmiş, 14 yaşında 234 öğrenci oluşturmaktadır. Kullanılan araçlar; Anne-Genç İlişkileri ölçeği, Piers- Harris'in Çocuklarda Öz-Kavramı ölçeği Türkçe Formu, Sürekli Kaygı Envanteri Türkçe Formu, gençlerin içselleştirme ve dışsallaştırma sorunlarının akranları tarafından derecelendirilmeleri ve yıl sonu ortalama karne notlarıdır. Yüksek düzeyde duygusal istismar algılayan gençler ile düşük düzeyde duygusal istismar algılayan gençlerin öz kavramlarının, sürekli kaygılarının, duygusal ve davranışsal sorunlarının ve okul başarılarının farklı olacağı çalışmanın denencelerini oluşturmaktaydı. Bu farklılığın düşük düzeyde istismar algılayan gençlerin lehinde olması bekleniyordu. Ayrıca bulgularla her iki cinsiyet için farklı olup olmadığı da sorgulandı. Bulgular beklenen doğrultuda denenceleri desteklemiştir. Yani, yüksek düzeyde duygusal istismar algılayan gençlerin öz-kavramlarının daha düşük, sürekli kaygılarının daha yüksek, duygusal ve davranışsal ve sorunlarının daha fazla olduğu görülmüştür. Duygusal istismarın ders ortalamaları üzerindeki olumsuz etkisi yalnızca ileri derecede istismar durumlarında gözlenmiştir. Ayrıca, bu bulguların her iki cinsiyet için benzer olduğu görüldü. Bu sonuçlar bize yüksek düzeyde duygusal istismar algılayan gençlerin yardıma gereksinimi olduğunu göstermiştir. Bu yüzden istismarı önleyici ve olumsuz etkilerini giderici danışmanlık programlarının düzenlenmesi büyük önem taşımaktadır.