Bu araştırmanın amacı ergenlerin beden imgelerinden memnuniyetleri ve yeme tutumları ile ailelerinin psikolojik uyumunu algıları arasındaki ilişkileri incelemektir. Bu amaçla düşük ve yüksek ekonomik düzeydeki iki liseden top lam 290 öğrenciye çeşitli testler uygulandı. Beden imgesinden hoşnutluk için Beden Bölgelerinden ve Özelliklerinden Hoşnut Olma Anketi (Gökdoğan, 1988), yeme tutumları için Yeme Tutum Testi (Savaşır ve Erol, 1988), ailenin psikolojik uyumu için Aile Yapısını Değerlendirme Aracı (Gülerce, 1990) ve diğer bilgiler için de bir kişisel bilgi formu kullanıldı. Araştırmanın, gençlerin beden imgelerinden hoşnut olmaları ile yeme tutumları arasında olumlu bir korelasyonel ilişki bekleyen bir hipotezi araştırmanın bulguları tarafından desteklenmedi. Bir diğer hipotez, gençlerin ailelerinin psikolojik durumunu uyumlu algıları artıkça yeme tutumlarının ve beden imgelerinden hoşnutluklarının da artacağı şeklindeydi. Araştırmanın sonuçları bu hipotezi genelde destekler yönde, anlamlı, ancak zayıf ilişkiler gösterdi. Ailenin psikolojik işleyişinin alt boyutlarına bakıldığında, beden imgesi ile ailedeki iletişim, birliktelik, yetkinlik, duygusal bağlam ve doyum endekslerinin anlamlı ve düşük miktarda olumlu ilişkileri bulunurken 5 yönetimin anlamlı ilişki vermediği saptandı. Öte yandan, olumlu yeme tutum puanları ailede iletişim, yönetim, duygusal bağlam ve doyum endeksleri ile anlamlı ve düşük miktarda olumlu ilişkiler verirken, ailede birliktelik ve yetkinlik ile anlamlı ilişki göstermedi. Beklendiği gibi, kız öğrencilerin kendi bedenlerinden memnuniyetsizliklerinin erkek öğrencilerinkinden anlamlı biçimde daha çok olduğu görüldü. Ancak yeme tutum puanları arasında cinsiyete bağlı anlamlı bir fark gözlenmedi. Beklentilerin tersine, ekonomik düzeyin de gerek yeme tutum puanları, gerekse beden imgesinden hoşnutluk puanları üzerinde anlamlı bir etkisinin olmadığı görüldü. Sporla aktif olarak ilgilenmenin beden imgesinden hoşnutluk ile anlamlı ve olumlu ilişkisi saptandığı halde, yeme tutum ile anlamlı bir ilişkisi bulunmadı. Diğer taraftan, yine beklentilerin tersine beden gelişimi veya güzellik konularıyla ilgilenmenin beden imgesinden hoşnutlukla herhangi bir ilişkisi gözlenmezken, bu korularla ilgili olanların anlamlı bir şekilde daha olumsuz yeme tutumu sergiledikleri gözlendi. Dahası, fiziksel görünümlerinin ebeveynleri tarafından tenkit edildiğini söyleyen kız ve erkek ergenler anlamlı biçimde daha çok bedenlerinden hoşnutsuzluk ve olumsuz yeme tutumları gösterdiler. Bu sonuçlara göre cinsiyetin, sporla aktif ilginin ve ebeveyn tenkidinin gençlerin bedenlerinden hoşnut olup olmamaları ile yüksek ilişkileri saptandı. Yeme tutumu konusunda ise Yeme Tutum Testi 'nin normal populasyondaki yüksek risk gruplarını taramada ve anoreksik/bulimik gibi klinik populasyonda kullanımının daha yararlı olacağı görüldü. "Normal" gençlerin bedenlerinden hoşnutluklarıyla ilişkili olabilecek yeme tutum veya davranışlarının ise, belki bu amaçla geliştirilebilecek yeni bir ölçekle belirlenebileceği düşünüldü.