Araştırmanın genel amacı, farklı kültürlerden gelen bireylerin eğitim ortamlarında birbirleriyle olan ilk etkileşimlerine ilişkin algılarını çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Çalışma, kültürlerarası etkileşim algısının çeşitli değişkenler açısından ele alındığı tarama modelinde bir araştırmadır ve Türkiye’de öğrenim gören yabancı uyruklu üniversite öğrencilerinin eğitim ortamındaki ilk etkileşim algılamaları incelenmiştir. Araştırma grubunu, yurtdışından Türkiye’ye gelmiş ve öğrenimlerine farklı üniversitelerde devam eden farklı yaşlardaki, Kafkasya ve Avrupa’dan 192 öğrenci oluşturmuştur. Verilerin toplanması için, yabancı uyruklu öğrencilere “Kişisel Bilgi Formu”, Ling Chen tarafından geliştirilen ve araştırmacı tarafından uyarlanan “Kültürlerarası Etkileşim Algısı Ölçeği” uygulanmıştır. Bazı değişkenler açısından kültürlerarası etkileşim algısının farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek için t testi, grupları birbirleriyle karşılaştırıp farkı bulmak için de “tek yönlü varyans analizi” (ANOVA) ve çoklu regresyon kullanılmıştır. Kültürlerarası etkileşim algısı ve onun alt boyutları olan, etkileşimde güçlük ve etkileşimde uyumun, cinsiyet, medeni durum, yaş, Türkiye’deki ikamet süresi, geldiği ülke, ülkesinde ikamet ettiği yerleşim birimi, öğrenim gördüğü alan, Türkiye’de nerede oturduğu ve Türkiye’de kiminle yaşadığı değişkenlerine göre farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir. Araştırmada, 21-22 yaş düzeylerinde etkileşimde güçlüğün azaldığı bulunmuştur. Kafkasya’dan gelen öğrencilerin genelde eğitim ortamında diğer ülkelere göre daha olumlu etkileşim deneyimleri edindikleri bulunmuştur.