Veteriner anatomi eğitiminde teknolojik gelişmeler de göz önüne alınarak bilgisayar destekli simülasyon ve plastik modeller g ibi modern ve alternatif eğitim araçlarının kullanımı yaygın hale gelmiştir. Ancak bu alternatif eğitim araçları anatomi eğitimi sırasında canlı vücudundaki gerçek detayları ya da olası varyasyonları göstermeleri açısından tek başlarına yeterli olmamaktadır. Bu çalışmada geleneksel eğitim araçlarından olan gerçek iskelet modellerinin öğrencilerin öğrenimleri üzerine etkisini inceledik. Çalışmamızda Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Veteriner Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı’ndan temin edilen gerçek iskelet modell eri Anatomi I dersinde Lokomotor Sistem konularında uygulama derslerinde kullanıldı. Modellerin etkinliğini ve öğrenci beklentile rini ölçmek için 32 maddeden oluşan Likert tipi tutum ölçeği geliştirildi. Ölçekteki maddeler “motivasyon”, “öğrenme-anlama” ve “gelecekte bilgiyi kullanma” boyutları olarak alt gruplara ayrılarak değerlendirildi. Tutum ölçeği 2014-2015 ve 2015-2016 eğitim-öğretim dönemi öğrencilerine uygulandı. Elde edilen veriler SPSS 13.0 (Statistical Package for Social Sciences) kullanılarak çözümlendi. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma ve bağımsız gruplar t testi uygulandı. Ölçek sonuçlarında “motivasyon” boyutunda yer alan toplam 11 görüşün tutum puanlarının tamamının aritmetik ortalamasının 4,32 olduğu görüldü. “Öğrenme-anlama” boyutunda yer alan toplam 16 görüşün tutum puanlarının tamamının aritmetik ortalaması ise 4,47 olarak bulundu. Değerler, öğrencilerin modern eğitim araçlarının yanında geleneksel bir eğitim aracı olan gerçek iskeletlerin de kullanılmasını istediklerini ve kullanılan bu modellerin “motivasyon” ve “öğrenme-anlama” boyutunda faydalı olduğunu düşündükleri şeklinde yorumlandı. “Gelecekte bilgiyi kullanma” boyutuna ilişkin toplam 5 görüşün aritmetik ortalaması sırasıyla 4,26’dır. Sonuçlar öğrencilerin eğitim sürecinde kullanılan gerçek iskelet modelleri ile öğrendiklerini daha iyi ve etkili aktarabileceklerini düşündüklerini göste rmektedir. Sonuç olarak, plastik modeller ve bilgisayar destekli simülasyonlar gibi modern eğitim araçları, geleneksel eğitim araçlarının yanında alternatif olabilirler. Ancak bu eğ itim araçları hayvan kadavralarından elde edilmiş gerçek materyaller kadar varyasyon ve detayları yansıtmadığından, bunları tek başına etkin bir eğitim aracı olarak değerlendirmek doğru değildir. Bundan dolayı modern eğitim araçlarının yanında gerçek iskelet modelleri gibi canlı hayvandan elde edilmiş geleneksel eğitim araçları Anatomi eğitiminde kendine her zaman yer bulacaktır.