Bu araştırmanın temel amacı; yakın ilişki içerisindeki bireylerin bağlanma kuramı çerçevesinde öne sürülen bağlanma stilleri, temel psikolojik ihtiyaçlarının karşılanma düzeyleri (alt boyutları olarak özerklik, yeterlilik, ilişki olma) ile partnerlerin incitici davranışına yönelik gösterdikleri kıskançlık değişkenleri arasındaki ilişkileri incelemektir. Bu araştırmada değişkenler, bağlanma stilleri, temel psikolojik ihtiyaçlar (özerklik, yeterlik, ilişkili olma) ve kıskançlık şeklinde belirlenmiştir. Araştırma genel tarama modeline uygun olarak yapılmıştır.Araştırma İstanbul ilinde, Ayazağa ilçesinde Beykent Üniversitesi öğrencilerinden, hali hazırda romantik ilişkisi olan kişisel bilgi formunu ve anket sorularını yanıtlayan 300 öğrencinin156'sı kadınlar ve 144'ü erkekler oluşturmaktadır. Öğrencilerin yaş ortalamasının 23.57±3.44 olduğu,76'sı işletme bölümünde okumakta olduğu, 74'ü üçüncü sınıfta okumakta olduğu ve 131'inin bir yıldır romantik ilişkisinin sürmekte olduğu görülmüştür. Veri toplama araçları olarak, Çok Boyutlu Kıskançlık ölçeği, İlişki Ölçeği ve İhtiyaç Doyumu Ölçeği kullanmıştır. Aynı zamanda kişilerin sosyo-demografik özelliklerini belirleyebilmek adına Kişisel Bilgi Formu oluşturulmuştur. Elde edilen sonuçlara göre, Romantik ilişki yaşayan üniversite öğrencilerinin güvenli bağlanma, korkulu bağlanma, saplantılı bağlanma, kayıtsız bağlanma, özerklik, yeterlilik, ilişkili olma, psikolojik ihtiyaçlar doyumu ile kıskançlık arasındaki ilişki belirlemek üzere yapılan regresyon analizi istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Kıskançlık düzeyinin belirleyicisi olarak güvenli bağlanma, korkulu bağlanma, saplantılı bağlanma, kayıtsız bağlanma, özerklik, yeterlilik, ilişkili olma, psikolojik ihtiyaçlar doyumu değişkenleri ile ilişkisinin (açıklayıcılık gücünün) düşük olduğu görülmüştür. Öğrencilerin güvenli bağlanma düzeyi kıskançlık düzeyini düşürmektedir. Öğrencilerin saplantılı bağlanma düzeyi kıskançlık düzeyini arttırmaktadır.