Bu çalısmanın amacı 13-25 yas grubu gençlerde madde kullanım yaygınlıgı ile madde kullanımı bakımından risk etkenlerini arastırmaktır. Arastırma verileri 2010-2011 egitim yılında 1750 lise, 361 üniversite ögrencisine uygulanan Saglıklı Yasam Bilinci Anketi ve aynı lise ögrencilerine uygulanan Temel Yasam Becerileri Envanteri (Botwin ve dig., 1995, Siyez ve Palabıyık, 2009) ile toplanmıstır. Verilerin analizinde yüzdelik dagılımı, merkezi egilim ölçüleri, çapraz tablo ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıstır. Bulgulara göre, gençlerin tüm madde kullanımına erken yaslarda baslama sayılarının önceki yıllara göre arttıgı ve maddeyi ilk deneme yasının düstügü, maddeyle tanısma ortamlarının öncelikle aile ve arkadas çevresi oldugu görülmüstür. Ailelerinde ya da arkadaslarıyla sorun yasayan, baba figürünün bunmadıgı ailelerde yasayan, ailesinde herhangi bir madde kullanılan, okul devamsızlık oranı yüksek olan gençlerin önemli risk grubunu olusturdugu bulunmustur. Madde kullanımına yönelme ile okul basarısı iliskisine yönelik bulguya rastlanmamıstır. Lise ve üniversite ögrencilerinde, madde kullanımı ve bagımlılıgının önüne geçilmesine yönelik olarak, özellikle egitim ve güvenlik kurumlarından ve yasal süreçlerden yüksek beklentileri oldugu göze çarpmaktadır. Ayrıca ergenler ve gençlerin madde kullanımı ve bagımlılıgının önlenmesinde bilinç ve davranıs becerisi kazandırmaya, kararlı ve güvenli davranıs gelistirmeye dönük egitimlere ve etkinliklere gereksinim duydukları görülmüstür.