Çalışmanın amacı, ebeveyn kabul/reddi ile intihar olasılığı arasında, yaşam amaçlarının aracı rolünün belirlenmesidir. Örneklem, yaşları 18-28 (Ort. = 21.44, S. = 1.66) arasında değişen 394 (%51.8 kadın, %48.2 erkek) üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak İntihar Olasılığı Ölçeği, Ebeveyn Kabul/Red Ölçeği Yetişkin Formu ve Yaşam Amaçları Ölçeği Kullanılmıştır. Yapılan istatistiksel analizler sonucunda, değişkenler arasında beklenen yönde ve anlamlı ilişkilerin bulunduğu; “ilişki” ve “fiziksel sağlık” amaçlarının ebeveyn kabul/reddi ile intihar olasılığı arasında kısmi aracılık etkisinin bulunduğu görülmektedir. Elde edilen bulguların, intihar davranışlarının anlaşılması ve önlenmesine yönelik olarak yapılan müdahale programlarına katkı sağlayabileceği düşünülmektedir.