Bu çalışmanın amacı, ergenlerin ebeveynleriyle olan ilişkilerine dair deneyimlerini ve görüşlerini incelemektir. Bu amaç doğrultusunda altı farklı odak grup tartışması İstanbul ilinde altı lisede yürütülmüştür. Odak grup tartışmalarına yaşları 15 ile 17 arasında değişen, 22 kız 25 erkek olmak üzere toplam 47 öğrenci katılmıştır. Amaçlı örnekleme türlerinden tipik durum örneklemesine dayanarak, katılımcılar odak grup tartışmalarına dâhil edilmişlerdir. Odak grup tartışmalarında yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Görüşmelerde toplanmış olan veriler nitel içerik analizi yoluyla analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonucunda ergen-ebeveyn ilişkileri, ebeveynle olumlu ilişkiler ve ebeveynle çatışmalı ilişkiler olmak üzere iki temel kategoride toplanmıştır. Ebeveynle olumlu ilişkiler, ebeveynin anlayışlı, destekleyici yönüne vurgu yaparken, ilişkinin çatışan yönü ise kuralların ebeveyn tarafından konmasıyla ve ebeveynin gence aşırı müdahalesi ile ilişkili bulunmuştur. Ayrıca her iki kategori kapsamında da ergenlerin ebeveynleriyle ilişkilerini empatik bir bakış açısıyla değerlendirdikleri görülmüştür. Çalışma sonucunda ergen ebeveyn ilişkilerine yönelik olarak ortaya çıkan araştırma bulguları, ergenlik dönemine ilişkin kuramsal bilgiler ve geçmiş araştırma sonuçları ile karşılaştırılarak tartışılmıştır.