....Bir gün geriye baktığımda, annemin dediği gibi 13'ün uğursuzluğunu, hep felaket, yoksulluk, hüzün getirdiğini düşünmeyeceğim. İyi ki bu aile içinde, bu evi, bu hayatı, ben yaşamışım...diyeceğim belki. Sinemalarım vardı diyeceğim...İstanbul dolusu caddelerde kalabalıklar...Yalnızlık hissettiren.. En önemlisi, dağlara, göklere tutkun biri vardı. Uçağıyla kutuplara bile gitse seni unutmayacağını, hep seveceğini söyleyen. Adımı bulutlara yazacaktı... Bir de mektuplar işte. Sevgili Gençliğimi süsleyen...