Ekonomik ve sosyal kalkınmanın sağlanmasında ve sağlıklı bir toplum inşa edilmesinde başlıca ölçüt, beşeri sermaye üretiminde önemli rol oynayan ve toplumsal yapıyı şekillendiren eğitim sistemi ve çıktılarıdır. Bu noktada, eğitim-istihdam çizgisinde kendine bir yer edinmeye çalışan gençliğimizi bekleyen birtakım riskler ve ulusal politika müdahalesi gerektiren bazı kilit noktalar bulunmaktadır. Dolayısıyla bu çalışma, eğitim ve işgücü göstergelerini incelemek suretiyle risk altındaki gençliğin büyüklüğü ile bu kilit noktaları ortaya koymayı ve çıkmaza sürüklenen gençliğe yönelik ivedi politika ihtiyacına işaret etmeyi amaçlamaktadır. Çalışma kapsamında, eğitim sistemimizin gençleri erişim ve kalite sorunları ile yüzleşmek durumunda bıraktığı vurgulanmış, ülkemizde hem eğitim hem de istihdam dışında kalan önemli bir gençlik kitlesi olduğu ve her iki bakımdan aktif sayılmayacak bu gençliğin ekonomiye kazandırılması ve toplumsal hayata aktif bireyler olarak katılmaları için ihtiyaç duydukları niteliklerle donatılmaları gerektiği ortaya konmuştur. Bu kapsamda, beşeri sermaye kayıplarını da engellemek adına, bir yandan umutsuz genç nesillerin oluşumunu engellemek amacıyla eğitim sistemine ve diğer yandan da dezavantajlı durumdaki genç kesimi kazanmaya odaklanmak suretiyle iki yönde politika ihtiyacı bulunmaktadır.