Bu araştırmanın amacı, ergenlerin stresle başaçıkma tarzları ile cinsiyetleri arasındaki ilişlkiyi incelemektir. Araştırma, “İlişkisel Tarama Modeli”ne uygun olarak hazırlanmış olup, 2002-2003 eğitim -öğretim yılında, İstanbul ili Beşiktaş ilçesinde Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı dört ilköğretim okulunun 8. Sınıf öğrencileri (333 kişi) örneklemi oluşturmuştur. Araştırmada verileri toplamak için, araştırmacı tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu”; Folkman ve Lazarus tarafından geliştirilen ve Şahin ve Durak (1995) tarafından kısaltılarak, geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan “Stresle Başaçıkma Tarzları Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde, araştırmanın amaçlarına ve değişkenlerine uygun olarak, “Bağımsız Grup t Testi”, kullanılmış; istatistiksel anlamlılık düzeyi .05 olarak kabul edilmiştir. Araştırma sonucuna göre kızlar, kendine güvenli yaklaşım, iyimser yaklaşım ve sosyal destek arama yaklaşımını erkeklere göre daha fazla tercih etmektedirler. Buna karşın kızlar ve erkeklerin, çaresiz ve boyun eğici yaklaşımı kullanma davranışları arasında anlamlı bir farklılık yoktur.