Amaç: Trabzon ve çevresi illerden Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk-Ergen Ruh Sağlığı polikliniğine başvuran ve Konversiyon Bozukluğu tanısı konan çocuk ve ergenlerin sosyodemografik özelliklerinin ve eş tanılarının saptanması amaçlandı. Yöntem: 1 Mayıs 2005- 30 Nisan 2007 tarihleri arasındaki iki yıllık sürede 16 yaş ve altındaki konversiyon bozukluğu tanısı konan çocuk ve ergenlere âit çocuk-ergen ruh sağlığı kişisel kartları ve hastâne dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Konversiyon bozukluğu tanılı 90 çocuk (33 erkek, 57 kız) tesbit edildi. Ortalama yaş 11.65±2.82’ydi. Konversiyon belirtilerinin görünümleri farklıydı, en yaygın görünüm epileptik olmayan nöbetin varlığıydı (%57.8). Diğer konversif yakınmalar solunum sorunları (%27.8), istemli motor kaslarda bozukluk (%23.3) ve duyusal belirtiler (%11.1) idi. Konversif belirtilere eşlik eden yakınmalar en sık %27.8 ile ağrı, %8.9 ile yorgunluk idi. Vak’aların %55.6’sında konversif belirtiler nedeniyle âcil servislere başvuru, %14.4’ünde hastâneye yatış gerekmişti. Konversif belirti öncesindeki ruhsal gerginlik yaratan yaşam olayları vak’aların %82.2’inde saptandı. Vak’aların %77.8’ inde tabloya başka bir ruhsal hastalık eşlik ediyordu, bulunan eş tanılar en sık anksiyete bozukluğu (%50) ile depresif bozukluk (%16.7) idi. Tartışma: Çocuk ve ergenlerde kendini karmaşık bir şekilde gösteren konversiyon bozukluğu çok sayıda konversiyon belirtisi ve/veya eşlik eden ağrı, yorgunluk, anksiyete, depresyon ile olabilmektedir. Bu bozukluk çocuğa, âileye ve sağlık sistemine belirgin bir yük getirmektedir. Sonuç: Konversiyon bozukluğu tek başına bir bozukluk olmayıp uyum bozukluğu, depresyon, ayrılık kaygısı gibi diğer psikiyatrik bozuklukların bir parçasıdır. Bu nedenle konversiyon bozukluğu olan her hastada eş tanıların değerlendirilmesi tedavinin etkinliğini arttıracaktır.