Bu araştırma, üniversite öğrencilerinde yeme bozukluğu sıklığını, etkileyen faktörleri ve öz-etkililik düzeyi ile ilişkisini belirlemek amacıyla yapıldı. Araştırma kapsamına, İstanbul ilinin Beşiktaş ilçesinde bulunan özel bir Meslek Yüksekokulu'nda öğrenim gören 525 üniversite öğrencisi alındı. Verilerin toplanmasında 19 sorudan oluşan bilgi formu, 23 sorudan oluşan öz-etkililik ve yeterlik ölçeği, 40 sorudan oluşan yeme tutumu testi (YTT-40) kullanıldı. Verilerin değerlendirmesinde tanımlayıcı istatistikler, ki-kare analizi, Mann-Whitney U testi, Logistik regresyon analizi kullanıldı. Araştırmaya katılanların %59.4'ünü (n=312) kız, %40.6'sını (n=213) erkek öğrenciler oluşturdu. Öğrencilerin YTT-40 puan ortalaması 17.91±11.10'idi. Kız öğrencilerin YTT puan ortalaması erkek öğrencilerden istatistiksel olarak anlamlı daha yüksekti (p<0.05). YTT puanı 30 ve üzerinde olan başka bir deyişle yeme bozukluğu bulunma olasılığı olan öğrenci yüzdesi 12.6'idi. Kız öğrencilerin %12.8'inin, erkek öğrencilerin %12.2'sinin YTT puanları kesim noktasının üstündeydi. Aşırı kilolu/obez öğrencilerin, vücut ağırlığından hiç memnun olmayan öğrencilerin, sıklıkla diyet yapanların, olası yeme bozukluğu (YTT puanı ? 30) oranı diğerlerine göre yüksekti (p<0.05). Öğrencilerin öz-etkililik puan ortalaması 85.08±12.98'idi. Öz-etkililik ve yeme tutumu puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki görülmekle beraber önemsizdi (rs:-0.09, p<0.05). YTT puanı normal sınırlarda ve kesim noktasının üstünde olan kız öğrencilerin öz-etkililik puan ortalamaları arasında fark yoktu. YTT puanı 30'un üstünde olan erkek öğrencilerin ise öz-etkililik puan ortalamaları daha düşüktü. Bu sonuçlar doğrultusunda ileri araştırmalar için genel öz-etkililik ölçeği yerine yeme tutumuna özel öz-etkililik ölçeğinin kullanılması önerilebilir.