Ülkemizdeki eğitim kurumlarının amacı genel olarak, bireylerin kişisel gelişimlerini desteklemek ve mesleki beceri kazanmalarını sağlamaktır. Ortaöğretim kurumlarının amacı ise; öğrencilere asgarî ortak bir genel kültür vermek, birey ve toplum sorunlarını tanıtmak ve çözüm yolları aramak, ülkenin sosyo-ekonomik ve kültürel kalkınmasına katkıda bulunacak bilinci kazandırarak öğrencileri ilgi, yeti ve yetenekleri doğrultusunda yükseköğretime, herhangi bir mesleğe veya hayata ve iş alanlarına hazırlamaktır. Ortaöğretim kurumları zorunlu olmamasına rağmen giderek yaygınlaşmakta, ortaöğretimdeki okullaşma oranı her geçen gün artmaktadır. Ancak bu okulların yukarıda belirtilen amaçlarını ne ölçüde gerçekleştirdiği çoğu defa sorgulanmıştır. Liseyi bitiren öğrencilerin yükseköğretim sınavlarında aldıkları sonuçlar ve son yıllarda liselerde meydana gelen bazı şiddet olayları bu okulların sorgulanmasına neden olmuştur. Liselerdeki şiddet konusunda yapılan bir araştırmada öğrencilerin yüzde 20.5'i şiddet gördüğünü belirtirken, yüzde 28'i 'şiddet uyguladığını' söylemiştir. Liselerde görülen başarısızlık ve şiddetin nedenleri hakkında çeşitli tespitler yapılmaktadır. Sorunun nedenini aile içi şiddetin bir yansıması olarak görenler olduğu gibi, popüler ifadeyle maganda kültürü, günlük hayattaki şiddetin yansıması, tembel öğrencilerin ve öğrenme problemi olan çocukların tepkisi, özenti, ailelerin düşük eğitim düzeyi gibi çeşitli nedenler ileri sürülmüştür. Sorun hakkında ileri sürülen çözümler de birbirinden farklıdır. Nitekim, konuyu bir güvenlik problemi olarak grüp, denetimi artırmak, okulların her köşesine kamera yerleştirmek, okul önlerinde polis bekletmek gibi çeşitli tedbirler alınmaktadır. Nedenler ve çözümler farklı olmakla birlikte, sonuç olarak, bu okulların öğrencilerini hoşnut edemediği ileri sürülmektedir. Bu nedenle, liselerin kuruluş amaçlarına uygun olarak, toplumla ve kendisiyle uyumlu bireyleri neden yetiştiremediği üzerinde daha fazla düşünmemiz gerekmektedir. Bu bağlamda araştırmanın konusu, Güneydoğu Anadolu Bölgesindeki lise öğrencilerinin gelecek beklentileri ve sosyal bütünleşme düzeylerinin belirlenmesidir. Araştırma dört boyutta ele alınmıştır: 1) Bölgenin eğitsel özelliklerine ilişkin nicel bilgiler nelerdir? 2) Bölgedeki liselerde okuyan öğrencilerin sosyo-demografik özellikleri nelerdir? 3) Bölgedeki liselerde okuyan öğrencilerin gelecekle ilgili beklentileri nelerdir? 4) Bölgedeki liselerde okuyan öğrencilerin sosyal bütünleşme düzeyleri nedir? Araştırmanın çalışma evrenini Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yer alan Şanlıurfa, Gaziantep, Diyarbakır, Mardin, Batman, Siirt, Adıyaman illerindeki lise öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmada iki ayrı yöntemle bilgi toplanmıştır. - Araştırmanın teorik kısmına ait bilgiler (1. boyutta), Milli Eğitim Bakanlığı, Devlet Planlama Teşkilatı ve Türkiye İstatistik Kurumu verilerinden elde edilmiştir. - Araştırmanın 2. 3. ve 4. boyutlarına ilişkin bilgiler, (katılanların sosyo- demografik özellikleri; gelecek beklentileri, sosyal bütünleşme düzeyleri) hazırlanan anketler yoluyla elde edilmiştir. Araştırmade elde edilen verilerin SPSS analiz programı yardımıyla betimsel istatistiğin “yüzde ve frekans” tekniğinden; değişkenler arası anlamlılık sınamasında ise “kay-kare” tekniğinden yararlanılarak elde edilmiştir. Araştırma 15 Eylül 2009- 15 Eylül 2010 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırmada 1 bursiyer görev almıştır.