Bu çalışmanın amacı, kronik kekemeliği olan ergen ve yetişkinlere uygulanan akıcılık biçimlendirme terapisinin sonuçlarını değerlendirmektir. Terapi öncesi, terapi sonrası ve izlemeden alınan kekemelik davranışlarını karşılaştırarak akıcılık biçimlendirmenin ergen ve yetişkin kekemelerde kekemelik davranışlarını kontrol etmek amacıyla etkili bir yöntem olup olmadığını incelemek amaçlanmıştır. Çalışmanın araştırma deseni deneysel modeldir. Çalışmada 14 kekeme ergen ve yetişkin yer almıştır. Katılımcılar 14 ile 29 yaş arasındadırlar (ort: 20,5). Örneklem grubu Anadolu Üniversitesi Dil ve Konuşma Bozuklukları Eğitim, Araştırma ve Uygulama Merkezi'ne (DİLKOM) başvuruda bulunmuştur. Üç ay boyunca davranış değiştirme odaklı akıcılık biçimlendirme terapisi uygulanmıştır. Çalışmaya ilişkin veriler okuma ve konuşmadaki kekemelik ölçümlerini içermektedir. Katılımcıların gözlenebilir kekemelik davranışları ölçülmüş ve terapi öncesi, terapi sonrası ve izlemede kekelenen hece yüzdesi formülü kullanılmıştır. Katılımcıların kekemelik sıklığı ve şiddetinin düştüğü ve istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği başlıca bulgular olarak gözlenmiştir. Orta şiddetli kekemeler ve şiddetli kekemelerin kekelenen hece yüzdeleri de terapi öncesi ve izlemede anlamlı farklılık göstermiştir. Ayrıca ergen ve yetişkin grup arasında ve aile öyküsünde kekemeliği olan ve olmayan grup arasında da istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.