Amaç: Obezite vücutta aşırı yağ depolanması ile ortaya çıkan enerji metabolizması bozukluğudur. Çocukluk çağında başlayan obezitenin erişkin dönemde de devam etmesi ve sağlık için risk oluşturması söz konusudur. Gereç ve yöntem: Bu araştırmada Ankara ili Mamak ilçesine bağlı bir ilköğretim okulunda ve lisede 6-17 yaş grubundaki 1510 çocuğun boy ve ağırlıkları ölçülerek vücut kitle indeksi (VKI) ve relatif vücut kitle indeksi (RVKI) hesaplanmış, obez olanların günlük beslenmeleri ve aktiviteleri bir anket formu ile değerlendirilmiştir. Bulgular: RVKI değerlerine göre tüm çocukların % 4.8’i obezdi. Obezlerin % 81.9’unda RVKI 121- 140, diğerlerinde ise 140’tan büyüktü. Obez çocukların % 55.6’sının kız çocuk olduğu görüldü. Obezite sıklığı 6-12 yaş arasındaki çocuklarda % 4.4, 12-17 yaş arasındaki çocuklarda % 5.4 olarak saptandı. Ayrıca antropometrik ölçümler Neyzi standartlarına göre değerlendirildiğinde erkek çocukların % 1.9’unun, kız çocukların ise % 3.7’sinin ağırlık persentillerinin 97’nin üzerinde oldu- ğu saptandı. RVKI değerlerine göre obezite tanısı konan öğrencilerin % 90.3’ünde ailede obezite öyküsü, % 82.3’ünde ailede kalp hastalığı, diabet, hipertansiyon gibi hastalıklar vardı. Anketin analizinde obez çocukların aktivite düzeylerinin düşük olduğu ve hatalı beslenme alışkanlıklarına sahip oldukları belirlendi. Sonuç: Bu araştırma obezitenin okul çocuklarında önemli bir sorun olduğunu, genetik yatkınlığın yanında beslenme alışkanlıklarının ve fizik aktivitelerindeki yetersizliğin de obezite oluşumunda etken olabileceğini göstermiştir.