Ebeveyn Kabul-Red Kuramı (EKAR Kuramı) üzerine temellendirilmiş olan bu çalışmada Türkiye'de üniversite öğrenimini sürdürmekte olan erkek Türkmen öğrencilerinde ebeveyn kabul-reddi, genel psikolojik uyum ve eş kabul-reddi araştırılmıştır. Türkmen örneklemi yaşları 16 ile 27 arasında değişen 132 erkek üniversite öğrencisinden oluşmuş, bu örneklem grubundan elde edilen veriler 121 erkek Türk öğrencisinden oluşan bir grupla karşılaştırılmıştır. Araştırma bulgularına göre, Türkmen deneklerin çocuklukta anne-babalan ve yetişkinlikte ise eş veya sevgilileri tarafından oldukça yüksek düzeyde kabul gördüklerini ve psikolojik uyum açısından oldukça iyi bir uyuma sahip olduklarım ortaya koymuştur. Türk üniversite öğrencilerinin algılanan ebeveyn ve eş kabul-reddi açısından Türkmen deneklere benzedikleri belirlenmiştir. Algılanmış ebeveyn kabul-reddinin EKAR Kuramının beklentileri doğrultusunda Türkmen deneklerde oldukça yüksek bir düzeyde yetişkinlikteki psikolojik uyum ve eş kabul-reddi ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Ebeveyn kabul-reddi, Türk örnekleminde de anlamlı düzeyde ebeveyn kabul-reddi algısı ile ilişkili bulunmuştur. Ancak, Türk örnekleminde eş kabul-reddi anne kabul-reddi ile anlamlı düzeyde ilişkili bulunurken, baba kabul-reddi ile ilişkili bulunmamıştır. Son olarak, babaların hem Türkmen hem de Türk örneklemlerinde çocuklarının yetişkinlik dönemindeki psikolojik uyumları üzerinde güçlü bir etkisinin olduğu görülmüş; dolayısıyla, baba kabul-reddinin de anne kabul-reddi kadar önemli olduğu düşünülmüştür.