Bu çalışmanın amacı Van depremini yaşayan ortaöğretim öğrencilerinin travmadan etkilenme ve umutsuzluk düzeylerinin incelenmesidir. Araştırma ilişkisel ve betimsel tarama modelleriyle gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın örneklemi seçkisiz yöntemle belirlenen 185’i kız, 140’ı erkek olmak üzere toplam 325 öğrenci- den oluşmaktadır. Veri toplama araçları olarak Çocuklar İçin Travma Sonrası Stres Tepki Ölçeği (ÇTSSB- TÖ), Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ) ve katılımcılara ait demografik değişkenleri öğrenmek için Katılımcı Bilgi Formu (KBF) kullanılmıştır. Araştırmada katılımcıların travma puanlarının normal dağılım gösterdiği ve umutsuzluk puanlarının normal dağılım göstermediği bulunmuştur. Verilerin analizinde parametrik olmayan yöntemler kullanılmıştır. Veri analizinde ki kare testi, iki aşamalı kümeleme analizi ve korelasyon analizlerinden spearman’ın rho katsayısı kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre katılımcıların travma düzeyleri ile umutsuzluk düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmaktadır. Diğer yandan bireylerin düşük düzey, orta düzey ve yüksek düzey travmadan etkilenmeleri ile cinsiyet, depremde yakın kaybı yaşama, ve lise türü değişkenleri arasında anlamlı ilişkiler bulunmaktadır. Katılımcıların düşük, orta ve yüksek umutsuzluk düzeyleri lise türü arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Araştırma sonuçlarına göre umutsuzluk, cinsiyet, depremde yakın kaybı yaşama travmadan etkilenme düzeyi için risk faktörleri arasındadır. Travmatik olaylara maruz kalan bireylere yönelik geliştirilen müdahale programlarında bu değişkenlerin göz önünde bulundurulması yararlı olacaktır.