Araştırmada, üniversite öğrencilerinin geçmişte yaşadıkları ayrılık kaygısı belirti düzeyleri ile öğrenilmiş güçlülük, durumluk ve sürekli kaygı ile psikolojik belirti düzeyleri arasındaki ilişkilerin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma, ilişkisel tarama modelinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya, Anadolu Üniversitesine 2003-2004 öğretim yılında devam eden 315 örgün üniversite öğrencisi [243'ü kız (77.10) ve 72'si erkek (%22.90) ve yaş ortalaması 20,59] katılmıştır. Araştırmada, Ayrılık Kaygısı Belirtileri Ölçeği (Ceyhan, 2000). Rosenbaum Öğrenilmiş Güçlülük Ölçeği (Dağ, 1991), Durumluluk-Sürekli Kaygı Envanteri (Öner&Le Comte, 1983) ve Kısa Semptom Envanteri (Şahin&Durak, 1994) kullanılmıştır. Verilerin analizi, Pearson korelasyon katsayısı ve basit regresyon yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Bulgular, üniversite öğrencilerinin geçmişte yaşadıkları ayrılık kaygısının, öğrenilmiş güçlülük düzeylerinin önemli bir yordayıcısı olduğunu ve bu değişkenler arasında ters yönlü bir ilişkinin bulunduğunu ortaya koymuştur. Aynı zamanda, geçmişte yaşanılan ayrılık kaygısının durumluk kaygı, sürekli kaygı ve psikolojik belirti düzeylerinin de önemli bir yordayıcısı olduğunu ve pozitif ilişkisi bulunduğunu göstermiştir. Bu bulgular, yaşamın ilk yıllarındaki ayrılık kaygısı belirtilerinin yoğunluğunun yetişkinlik yıllarında bireylerin davranışlarında önemli bir faktör olabileceğine işaret edilmektedir.