Amaç: Bu çalışma Tunceli Üniversitesi öğrencilerinde var olabilecek kaygı düzeylerini ve ilişkili faktörleri belirleyebilmek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve yöntem: Tanımlayıcı tipte olan bu araştırma Tunceli Üniversitesi’nde öğrenim gören 604 öğrenciye ait sonuçları içermektedir. Araştırmanın saha çalışması Mayıs 2010’da yapılmıştır. Öğrencilere sosyo-demografik özellikler, kaygı ile ilişkili olduğu düşünülen sağlık, sosyal ve demografik faktörler ve Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri’nden oluşan bir soru takımını içeren anket direkt gözlem altında uygulanmıştır. Bulgular: Araştırmada yer alan öğrencilerin %52.2’si erkek, %47.8’i kadın olup, yaş ortalaması 21.38±3.59’dur. Öğrencilerin durumluk kaygı puan ortalaması 43.37±10.46, sürekli kaygı puan ortalaması ise 45.17±8.79 bulunmuştur. Ailelerinin aylık geliri düşük olanların, okuduğu bölüme istemeden başlayanların, üniversite başlangıcında barınma sorunları yaşayanların, kronik bir hastalığı olduğunu ifade edenlerin, kendi sağlık durumunu kötü olarak değerlendirenlerin, mezun olduktan sonra mesleği ile ilgili umutsuz veya belirsiz olanların, kişilik yapısını içe dönük olarak niteleyenlerin durumluk sürekli kaygı puanları daha yüksekti (p<0.05). Yaş, aile yapısı, anne ve/veya babanın hayatta olma durumu ve ebeveyn eğitimi ile durumluk sürekli kaygı arasında ilişki saptanmadı (p>0.05). Sonuç: Üniversite öğrencilerinde durumluk sürekli kaygı düzeylerinin önemli düzeyde olduğu ve birçok değişkenden etkilendiği görülmüştür. Özellikle ilişkili faktörlere yönelik müdahale ve danışma birimlerinin oluşturulmasının yararlı olacağı düşünülmüştür.