Bu çalışmada 2000’lerde çekilen “12 Eylül filmleri”nin üniversiteli gençler tarafından nasıl alımlandığı incelenmektedir. 2000’li yıllarda çekilen “12 Eylül filmleri” içerisinden örneklem olarak, Vizontele Tuuba (Yılmaz Erdoğan, 2004), Babam ve Oğlum (Çağan Irmak, 2005) ve Eve Dönüş (Ömer Uğur, 2006) filmleri alınmıştır. Çalışmada teorik ve metodolojik olarak Kültürel Çalışmalar geleneğinin birikimden ve sinemada alımlama çalışmalarının iki temel yaklaşımından (Janet Staiger’ın tarihsel materyalist yaklaşımı ve Jackie Stacey’nin etnografik yaklaşımı) yararlanılmıştır. Verilerin toplanmasında etnografik teknikler kullanılmış; 20 gençle toplam 60 yarı-yapılandırılmış görüşme yapılmıştır. Verilerin analizinde ise okuma bağlamı öne çıkarılmış; filmlerin nasıl alımlandığı “bağlamsal söylemler” aracılığıyla tarihsel bir çerçevede incelenmiştir.