Kültürel ve psikolojik faktörlerin genç yetişkinlikte bağlanma hiyerarşisi üzerine etkilerini ortaya koymayı amaçlayan bu çalışma, Malatya evreninde 20-24 yaşlar arasındaki 296 öğrenci örnekleminde gerçekleştirilmiştir. “Ben” çekirdeğine en yakın dairede yer alanlar sırasıyla %76,4 oranla anne, %43,6 oranla baba, %36,5 oranla kardeş, %20,9 oranla arkadaştır. Sevgilisi olanlar içinde %31,9’ü sevgiliyi ilk halkaya yerleştirmiştir. Genç kızların kaçınma düzeyleri erkeklere oranla istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksektir ( 2 χ =21,083 p=0,000). Çocuklukta ailenin parçalanmış aile olması kaygı düzeyini istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde arttırmaktadır ( 2 χ =10,078 p=0,002). Kaçınma düzeyi yüksek olanlarda, sevgilinin bulunduğu çember değeri ve sosyal atomdaki arkadaş sayısı anlamlı ölçüde daha düşüktür. Kaçınma düzeyinin yüksekliği, birinci çemberdeki kişi sayısının azalması ile sonuçlanmakta, ilk çembere arkadaşın alınmasını ve sevgili edinmeyi önemli derecede azaltmaktadır. Sosyal Atom Hacmi ve bağlanmada kaçınma sevgilisi olmayı etkileyen değişkenlerdir.