Ciddi emosyonel ve iletişimsel bir problemin belirtisi olan öz kıyım davranışının temelinde kendine zarar verme amacı bulunmaktadır. Bu girişimlerin yaklaşık %95’inin zehirlenmeler şeklinde olduğu bildirilmektedir. Çalışmamızın amacı çocukluk dönemindeki zehirlenmelerin bir nedeni olan öz kıyım olgularının değerlendirilmesidir. 1-1-2010 ile 31-12-2010 tarihleri arasında öz kıyım nedenli zehirlenme ile Çocuk Acil servisimize başvuran 90 olgu retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Toplam 470 zehirlenme olgusunun 90’ı (%19.1) öz kıyım girişimi nedeniyle başvurmuştu. Yaşları 10- 15 arasında olan toplam 90 olgunun yaş ortalaması 14.09 ±1.18 yıl olup bunların 78’ i kız (%86.7) idi. En sık başvurunun ekim (n:14; %15.5) ayında olduğu görüldü. En sık kullanılan ilaç grupları sırasıyla analjezik - antiinflamatuar ilaçlar (n: 35;%39.3) ve merkezi sinir sistemi (MSS) ilaçları (n:14; %15.5) idi. Hastaneye başvuranlar arasında %78.8 olguda belirti yokken, %12.2’ sinde merkezi sinir sistemi belirtileri, %5.5’ inde gastrointestinal sisteme ait belirtiler, %3.3 olguda ise kardiovasküler sisteme ait belirti gözlendi. Öz kıyım girişimlerinin en sık nedeni olarak %32.2 olguda arkadaş ilişkilerinin bozulması gözlendi. Olguların %11.1’i yoğun bakımda, geri kalanı kliniğimizde yatırılarak takip edildi. Öz kıyım çocukluk çağında da önemli bir toplumsal sorun olup, önlenmesi için okul ve aile destekli çalışmalar yapılmalıdır.