Bu araştırmanın temel amacı, lise seviyesinde olan öğrencilerin mükemmeliyetçilik düzeyleri ile kaygı düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığını tespit etmektir. Lise öğrencilerinin sahip oldukları mükemmeliyetçilik düzeyleri ile sahip oldukları kaygı düzeyleri, cinsiyet, sınıf, aile yapıları (anne-babanın medeni hali, eğitim düzeyi, sosyo-ekonomik statüleri) ve akademik başarı düzeyleri açısından ayrıntılı olarak incelenmiştir. Araştırmanın evrenini, İstanbul ili Anadolu yakasındaki orta öğretim kurumlarında öğrenim gören lise öğrencilerinin tümü oluşturmaktadır. Örneklem ise İstanbul ili Anadolu yakasını temsil edebilecek nitelikte oldukları varsayılan Kadıköy, Ümraniye ve Maltepe ilçeleri orta öğretim kurumlarında öğretim gören, toplam 596 öğrenciden meydana gelmektedir. Bu araştırmada, araştırmacı tarafından oluşturulan Kişisel Bilgi Formu'na ek olarak Oral tarafından Türkçeye uyarlanmış olan Çok Boyutlu Mükemmeliyetçilik Ölçeği ve Öner ile Le Compte tarafından Türkçeye uyarlanmış olan Süreksiz Durumluk ve Sürekli Kaygı Envanteri kullanılmıştır. Üç bölümden oluşan anketten elde edilen verilerin istatistiksel incelenmesi SPSS 15.0 paket programı ile yapılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde frekans ve yüzde, aritmetik ortalama ve standart sapma, bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans analizi ile post-hoc Scheffe testi ve Pearson Çarpım Moment Korelasyonu teknikleri kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, erkek öğrencilerin sosyal çevreden yönlendirilen mükemmeliyetçilik düzeylerinin kız öğrencilere oranla daha yüksek olduğu bulunmuştur. Kız öğrencilerin ise kendiliğinden yönlendirilen mükemmeliyetçilik düzeylerinin erkeklere oranla daha yüksek olduğu görülmüştür. Sınıflar açısından ise, öğrencilerin üst sınıflara doğru ilerledikçe kendinden yön verilen, diğerine dayanarak yön verilen ve sosyal olarak belirlenmiş mükemmeliyetçilik düzeylerinde bir artış olduğu bulunmuştur. Anne-baba eğitim düzeyi düşük olan öğrencilerin sosyal olarak belirlenmiş mükemmeliyetçilik düzeyleri, anne-baba eğitim düzeyi yüksek olan öğrencilere oranla daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca babalarının eğitim düzeyi düşük olan öğrencilerin, kendiliğinden yön verilen mükemmeliyetçilik düzeylerinin yüksek olduğu bulunmuştur. Anne-baba eğitim durumu ile paralel olarak, düşük sosyo-ekonomik düzeye sahip olan öğrencilerin, kendiliğinden yön verilen ile sosyal olarak belirlenmiş mükemmeliyetçilik düzeylerinin diğerine dayanarak yön verilen mükemmeliyetçilik düzeylerine göre yüksek olduğu bulunmuştur. Mükemmeliyetçilik düzeyi ve akademik başarı arasındaki ilişkiye dair olan hipotezin de araştırmanın doğrultusunda doğrulandığını görülmüştür. Kendiliğinden yön verilen mükemmeliyetçilik düzeyi ve sosyal olarak belirlenmiş mükemmeliyetçik düzeyi yüksek olan öğrencilerin okuldaki akademik başarılarının da yüksek olduğu, öte yandan, diğerine dayanarak yön verilen mükemmeliyetçilik düzeyi yüksek olan öğrencilerin akademik başarılarının düşük olduğu yani negatif bir korelasyon olduğu sonucuna varılmıştır. Sürekli kaygı düzeyinde ise kız öğrencilerin kaygı düzeyleri ile erkek öğrencilerin kaygı düzeyleri arasında anlamlı bir fark bulunmaktadır. Buna ek olarak, kız öğrencilerin kaygı düzeylerinin daha yüksek olduğu bulunmuştur. Boşanmış anne-babaya sahip lise öğrencilerinin durumluluk kaygı düzeylerinin daha yüksek olduğu sonucuna varılmıştır. Ancak, sürekli kaygı düzeyi seviyesinde anlamlı bir fark bulunamamıştır. Anne-baba eğitim düzeyi düşük olan öğrencilerin, sürekli kaygı düzeylerinin anne-baba eğitim düzeyi yüksek olan öğrencilere oranla daha yüksek olduğu görülmektedir. Durumluluk kaygı düzeyi açısından herhangi anlamlı bir fark bulunamamıştır. Sosyo-ekonomik açıdan yapılan incelemede, düşük gelire sahip olan lise öğrencilerinin sürekli kaygı düzeylerinin diğer gelir düzeylerindeki öğrencilere göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Durumluluk ve sürekli kaygı düzeyi ile akademik başarı arasında pozitif bir ilişki olduğu, yüksek durumluk ve sürekli kaygı düzeyindeki öğrencilerin akademik başarılarının da yüksek olduğu görülmüştür. Son olarak, mükemmeliyetçilik düzeyleri ile kaygı düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesinde, kendiliğinden yön verilen mükemmeliyetçilik ile durumluluk ve sürekli kaygı düzeyleri arasında pozitif korelasyon bulunmuştur. Bu durumda kendiliğinden yön verilen mükemmeliyetçilik düzeyi yüksek olan öğrencilerin kaygı düzeylerin de yüksek düzeyde olduğu anlaşılmaktadır.