Yeme Bozuklukları tıp dünyasında giderek daha fazla yer tutmakta ve hastalığın seyri, nedenleri ve sonuçları açısından büyük önem taşımaktadır. Hastalık tedavi edilmediği takdirde ölümle dahi sonuçlanmaktadır. Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin yeme tutumlarını değerlendirilerek bu duruma eşlik eden sosyodemografik özellikler ve aile yapısı arasındaki ilişkinin araştırılması, Türkiye'de konu ile ilgili yapılan araştırmalara bölgemiz adına katkı sunmak amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya Karadeniz Teknik Üniversitesi Sağlık Yüksek Okulu'na 2006-2007 eğitim öğretim yılında devam eden 60'ı birinci sınıf, 101'i ikinci sınıf, 90'ı üçüncü sınıf ve 121'i dördüncü sınıf olmak üzere toplam 372 olgu alınmıştır. Olgulara sırasıyla Sosyodemografik Veri Formu, Yeme Tutumu Testi (YTT) ve Aile Yapısını Değerlendirme Aracı (AYDA)'dan oluşan test bataryası uygulanmıştır. Bulgular: Araştırmamızda, yeme tutumları ile aile yapısı arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Sosyo-demografik değişkenler açısından yeme tutumlarının, çocuklukta travma öyküsüne, sigara kullanma düzeyine göre farklılaştığı; yaş, medeni durum, gelir düzeyi, yaşanılan yer, anne-baba birlikteliği, anne tutumu, baba tutumu, kardeş sayısı, çocuklukta aileden uzun süre ayrılık, cinsel taciz öyküsü, yaşanan göç, mesleki işlevsellik değişkenlerine göre ise yeme tutumları açısından anlamlı bir farklılık bulunmadığı belirlenmiştir. Ayrıca araştırmaya katılan olguların %4.83'i Yeme Tutumu Testinden kesim puanı üzerinde puan almışlardır. Sonuç: Araştırmada sağlıksız yeme tutumları ve davranışlarının görülme sıklığının hem ülkemizde yapılan bazı çalışmalarla hem de dünyada yapılan çalışmalarla benzer olduğu sonucuna varılmıştır. Araştırma sonucunda yeme tutumları ile çocuklukta travma öyküsü, sigara kullanma düzeyi dışındaki diğer değişkenler arasında ilişki bulunamaması nedeniyle konuyla ilgili hem boylamsal çalışmalar yapılmasının hem de farklı değişkenlerle yeni araştırmalar yapılmasına gereksinim duyulmaktadır.