Araştırma, ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinde Aile İçi Çocuk İstismarı ile Öfke Tetikleyicileri arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Ayrıca, aile içi çocuk istismarı ve öfke tetikleyicileri; yaş, cinsiyet, kardeş sayısı ve gelir düzeyi değişkenleri açısından incelenmiştir. Örneklem, İstanbul ilinin 3 farklı ilköğretim okulunda öğrenim gören 250 öğrenciden oluşmaktadır. Katılımcılar, ilköğretim okullarının 6, 7, 8. sınıflarından, oranlı küme örnekleme yöntemiyle seçilmiştir. Katılımcılara, bu çalışmada, araştırmacı tarafından geliştirilen Aile İçi Çocuk İstismarı Ölçeği- B Formu ve Öfke Tetikleyicileri Ölçeği uygulanmıştır. Bunlara ek olarak araştırmaya katılan öğrencilerin bazı demografik özelliklerini tespit etmek için araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu da kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde Pearson Korelasyon Matriksi, Bağımsız Grup t testi, Çoklu Regresyon Analizi, Tek Yönlü Varyans Analizi, LSD ve Tamhane Testi kullanılmıştır. Yapılan bu araştırmaya göre, Aile İçi Çocuk İstismarı Ölçeği- B Formu'nun Fiziksel İstismar, Gelişimi Destekleme, Suça Yöneltme ve Cinsel İstismar, İhmalkarlık ve Duygusal Tehdit, Eğitim İstismarı, Uygun Olmayan Kural ve Destek şeklindeki tüm alt boyutları ile Öfke Tetikleyicileri Ölçeği'nin Engellenme, Akran İlişkileri, Otorite İlişkileri ve Saldırganlık şeklindeki tüm alt boyutları arasında ilişki bulunmuştur. Fiziksel İstismar ve Engellenme alt boyutlarında erkek öğrencilerin lehine farklılaşma görülmüştür. On dört yaşında olanların ve orta gelir düzeyine sahip ailelerin çocuklarının daha fazla eğitim istismarı yaşadıkları saptanmıştır. Fiziksel İstismar ve Gelişimi Destekleme alt boyutlarının öfke tetikleyicilerini en yüksek yordama düzeyine sahip değişkenler olduğu saptanmıştır.