Bu çalışmada, yalnızlık ve algılanan sosyal destek düzeyinin, ergenlik döneminin önemli duygusal sorunlarından olan öfkenin gelişimine etkisi incelenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın kapsamına toplam 280 ergen (140 kız 140 erkek) alınmıştır. Verilerin analizinde t-testi ve regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlar; kız ve erkek ergenler arasında sosyal destek düzeyleri ve sürekli, dışa vurulmuş ve bastırılmış öfke düzeyleri açısından anlamlı farklar olduğunu göstermiştir. Bunun yanında araştırmada, sürekli , dışa vurulmuş ve bastırılmış öfkenin diğer bazı değişkenlerce yordandığı belirlenmiştir.