Araştırmanın amacı, tıp fakültesi öğrencilerinde temel iletişim becerileri eğitimi programında kullanılan öz ve akran değerlendirme uygulamalarının öğrencilerin temel iletişim becerileri üzerine etkilerini ortaya koymaktır. Araştırmada, hipotezleri test etmek için öntest-sontest kontrol gruplu deneme modeli kullanılmıştır. Araştırma, Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2006-2007 öğretim yılı güz döneminde, temel iletişim becerileri dersini alan 79 Dönem I öğrencisi ile yürütülmüştür. Deney grubunda 40, kontrol grubunda 39 öğrenci araştırmada yer almıştır. Deney ve kontrol grubu öğrencileri aynı temel iletişim becerileri eğitimine katılmışlardır. Her iki grupta da öntest, sontest uygulanmış ve İletişim Becerileri Değerlendirme Ölçeği kullanılmıştır. Deney grubu öğrencileri denel işlem olarak öz ve akran değerlendirmelerini kullanmışlardır. Deney grubundaki öğrencilere, uygulama sürecine ilişkin geri bildirimlerini almak için nitel sorulardan oluşan bir anket uygulanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde, öz ve akran değerlendirmelerinin öğrencilerin temel iletişim becerilerine etkisini araştırmak için, deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin ön ve son ölçümlerdeki başarı puanları arasındaki ilişkiyi araştırmak amacıyla tekrarlı ölçümler için iki yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Öz ve akran değerlendirmeleri arasındaki uyum, öz ve akran değerlendirmeleri ile temel iletişim becerileri başarısı arasındaki uyum pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı analizi ile incelenmiştir. Öz ve akran değerlendirmeleri arasındaki farkın çözümlenmesinde bağımlı gruplarda t test kullanılmıştır. Öğrencilerin İletişim Becerileri Değerlendirme Ölçeği'nden aldıkları puanlar arası ilişkiler, tekrarlı ölçümler için iki yönlü varyans analizi ile incelenmiştir. Öğrencilerin temel iletişim becerilerini değerlendirmek amacı ile yapılan ön ve son ölçümlerden elde edilen sonuçlarda; hem deney hem de kontrol grubundaki öğrencilerin temel iletişim becerilerinde son ölçümlerden elde ettikleri başarı puanlarının ön ölçümdeki puanlarından istatistiksel olarak anlamlı düzeyde artmış olduğu saptanmıştır (F: 251,57; p<0,001). Öz ve akran değerlendirmelerini kullanan deney grubundaki öğrencilerin temel iletişim becerileri başarılarındaki artış, kontrol grubu öğrencilerinin başarılarındaki artıştan istatistiksel olarak daha anlamlı bulunmuştur (F: 14,49; p<0,001). Öz ve akran değerlendirme puanları arasında p=0,001 düzeyinde (r: 0,525) anlamlı ilişki olduğu, anlamlı farklılık bulunmadığı görülmüştür. Öz değerlendirme ile son ölçüm sonuçları arasında ve akran değerlendirme ile son ölçüm sonuçları arasında anlamlı ilişki saptanmamıştır. Nitel sorulara verilen yanıtlar incelendiğinde öğrencilerin büyük çoğunluğunun öz ve akran değerlendirme uygulamalarına olumlu yaklaştıkları, yararlı buldukları, kendilerini ve birbirlerini anlama açısından katkısını vurguladıkları görülmüştür. Sonuç olarak, temel iletişim becerileri eğitiminde öz ve akran değerlendirme uygulamalarının kullanılmasının öğrencilerin temel iletişim becerilerindeki başarılarını artırdığı saptanmıştır.