Sağlıklı bir toplum yetiştirmenin temeli, toplumda yaşam kalitesinini olumsuz yönde etkileyebilecek risk faktörlerinin belirlenerek, oluşmadan önlemlerin alınmasına dayanmaktadır. Toplumun önemli bir kısmını oluşturan gençlerin bir çok sorunu olduğu yadsınamaz bir gerçektir. Özellikle çeşitli nedenlerden dolayı suç işlemiş gençlerin sosyal izolasyon sürecinde sorunlarına yenileri eklenmektedir. Fiziksel ve ruhsal yönden risk altında olan genç suçluların bu tür sorunlarının varolması sağlıksız bir toplum oluşmasına neden olmaktadır. Gençlerin risklerden korunması, sağlıklı yaşam konusunda bilinçlendirilmesi ve oluşacak problemlerin oluşmadan önlenebilmesi amacıyla halk sağlığında fizyoterapi ve rehabilitasyon çalışmalarına öncelik verilmektedir. Çalışmamız, ıslahevinde ve aile ortamında yaşayan çocuklarda fiziksel uygunluk ve ruhsal özelliklerin incelenerek karşılaştırılması ve sonuçların oluşturulacak rehabilitasyon yaklaşımları açısından incelenmesi amacı ile yapılmıştır. Çalışmamız Temmuz-Aralık 1995 tarihleri arasında İzmir Çocuk Islahevi, Salih Dede Lisesi, Vali Kutlu Aktaş İlköğretim Okulu'ndan basit tesadüfi örneklem yöntemi ile seçilen 60 erkek olgu ile gerçekleştirilmiştir. Islahevi ve aile ortamında yaşayan ve yaşları 13-18 yıl arasında değişen olgular yaş gruplarına göre 4 gruba ayrılarak değerlendirilmiştir. Tüm olgular fiziksel uygunluk ve ruhsal özellikleri belirmek amacıyla fiziksel uygunluk testleri, "Resim Çiz" ve "Biere Cümle Tamamlama" testleri ile değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlar "SPSS For Windows" istatistik programı kullanılarak karşılaştırılmıştır. Dokuz Eylül Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu'nda yapılan çalışmamızın sonucunda ıslahevinde yaşayan gençler ile aile ortamında yaşayan gençler arasında fiziksel uygunluk parametrelerinden boy uzunluğu, oblik gövde fleksörleri kas kuvveti, bacak kaldırma testi, BMI, vücut yağ oranı (%) hariç (p< 0.05) tüm parametrelerde istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamazken (p> 0.05), ruhsal özellikler açısından ise aile ortamında yaşayan gençler lehine istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmıştır (p< 0.05). Sonuçta, fizyoterapistlerin çok yönlü değerlendirme ve eğitim programlarının değişik parametrelerini kullanarak, koruyucu rehabilitasyon programlarını devam ettirmesi ile bu konunun toplum sağlığını geliştirmedeki rolünü arttıracağına inanmaktayız. Böylelikle gençlerin sağlık düzeylerini belirleyebilmek ve uygun önlemlerin problemler oluşmadan önce alınabilmesi sağlanacaktır.