Bu araştırmanın amacı düşük ve yüksek kaygılı üniver site öğrencilerinde yüzyüze ve telefonla kurulan iletişimin problem çözme becerisine etkisini incelemektir. Bu amaçla, H.ö.'nin çeşitli bölümlerinde okuyan 40 ' ı düşük, 40 ' ı yüksek kaygılı toplam 80 deneğe "İletişim Çatışma Durumu" diye anılan bir iletişim görevi verilmiştir. Bu görev oldukça basit hale getirilmiş bir şehir haritası üzerinde biri kısa (çözümlü) diğeri uzun (çözümsüz) iki ayrı yolun tarif edilmesi ve çizilmesinden oluşmaktadır. Araştırmada deneklerin söz konusu bu iletişim görevini yüzyüze ve telefon aracılığıyla gerçekleştirmeleri saglanmıştır. Deney oturumlarında deneklerin kısa yolu çözüm süreleri, tekrar sayıları ve uzun yolu çözme başarıları ve tekrar sayılarına ilişkin veriler toplanmıştır. Kısa yolun çözüm süresi ve tekrar sayılarına ilişkin veri gruplarının her biri de 2 (yüzyüze ve telefon) X 2 (düşük ve yüksek kaygılı) 11 k seçki siz grup desenine uygun Varyans Analizi tekniğiyle analiz edilmiştir. Araştırmanın bulguları iletişim durumu değişkeninin temel etkisinin anlamlı olmadığı göstermiştir. Daha açık bir deyişle yüzyüze ve telefon aracılığıyla iletişimde bulunan denek gruplarının kısa yolu çözüm süreleri ve tekrar sayıları arasında anlamlı bir fark gözlenmemiştir. Buna karşın, kaygı düzeyi değişkeninin temel etkisinin anlamlı olduğu gözlenmiştir. Kısa yolu çözmek için yüksek kaygılılara göre düşük kaygılı denekler daha az süre harcamışlar ve daha az tekrar yapmışlardır. öte yandan denek gruplarının uzun yolu çözme başarıları X2 testiyle test edilmiş ve denek gruplarının uzun yolu çözme başarılarının bulundukları iletişim durumu ve kaygı düzeyine bağlı olarak bir değişme göstermediği gözlenmiştir.iii Bu bulgular, kaygı düzeyi ve iletişim becerisi ara sındaki ilişkiyi inceleyen diğer araştırmaların bulgularının ışığı altında tartışılmış» iletişim çatışma durumu tekniğinin avantaj ve dezavantajları Özerinde durulmuş ve gelecek araştırmalar için öneriler getirilmiştir.