Araştırma hastanede yatan adölesanların kaygı düzeylerinin saptanması ve adölesanlarda kaygı yaratabilecek etmenlerin belirlenmesi amacı | ile tanımlayıcı olarak planlanmıştır. Araştırmanın evrenini Hacettepe Üniversitesi Çocuk ve Erişkin Hastanelerine bir yıl içinde ölümcül hastalık ve psikiyatrik sorun tanıları dışında yatan 12-18 yaşları arasındaki adölesan hastalar, örneklemi ise 1 Ocak 1987-31 Aralık 1987 tarihleri arasında belirlenen özelliklere sahip olduğu saptanan ve evrenin % 25' ini kapsayan 145 adölesan hasta oluşturmuştur. Araştırmada veriler adölesanlara anket formu uygulanarak toplanmıştır. Anket formu adölesanların, kişisel ve demografik özelliklerini içeren Hasta Tanıtım Formu, adölesanlarda kaygı yaratıcı etmenleri belirlemek amacıyla düzenlenmiş olan Hastanede Yatan Adölesan îçin Kaygı Yaratıcı Etmenler Formu ve adölesan hastaların kaygı düzeylerini ölçmek için kullanılan Kendini Değerlendirme Formu 'ndan oluşmaktadır. Adölesanlar hastaneye yattıkları gün tüm anket formları kullanılmış, bunlardan Kendini Değerlendirme Formu adölesan hastalar taburcu olacakları gün yeniden uygulanmıştır. hesapları, iki Araştırmadan elde edilen veriler yüzdelik i | ortalama ve iki yüzde arasındaki farkın -174--175- önemlilik testleri, varyans analizi ve çok gözlü düzenlerde Ki -kare önemlilik testleri ile değerlendirilmiştir. \ Verilerin değerlendirilmesinin sonucunda Hastanede Yatan Adölesan için Kaygı Yaratıcı Etmenler Formu'nda belirlenmiş olan durumlardan öleceğini düşünme dışında kalanların adölesanların çoğu için bir kaygı etmeni olduğu saptanmıştır. Adölesanların yaşları, cinsiyetleri, eğitimlerini sürdürme durumları ve sürdürmeme nedenleri, bulundukları yerleşim yeri, hastanede yattıkları klinik, yatağa bağımlı olma durumları, hastalıklarının şekli, hastaneye yatış sayısı, hastanede kendilerine yapılacak işlemlere yönelik bilgilenme durumları, ebeveyn davranışlarında değişiklik ortaya çıkması ve daha önce hastanede yatma deneyimlerinin niteliğinin ise, ifade ettikleri kaygı etmenleri üzerinde etkili değişkenler olduğu belirlenmiştir. Adölesanların kaygı düşeyleri incelendiğinde hastaneye yattıkları gün durumluk ve sürekli kaygı puan ortalamalarının oldukça yüksek olduğu, durumluk kaygı puanlarının taburcu oldukları gün önemli oranda düştüğü saptanmıştır. Adölesanların cinsiyetleri, eğitimlerine devam e durumları ve eğitimlerini sürdürmeme nedenleri, bulundukları klinik, araştırma anketinin yanıtlandığı zaman, hastalıklarının şekli, hastanede kaldıkları süre, ebeveyn davranışlarında değişiklik olma durumu ve ortaya çıkan davranış şekli ile daha önceki hastaneye yatma-176- yaşantılarının niteliğinin kaygı düzeylerini etkilediği sonucuna varılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler doğrultusunda önerilerde bulunulmuştur.