Amaç: Bu çalışmada intihar girişiminde bulunan gençlerin sosyodemografik-sosyokültürel ve âile özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem: İntihar girişimi nedeni ile hastâneye kabûl edilen 15- 24 yaş arası 63 genç, sağlıklı gençlerden oluşan 65 kişilik kontrol grubu ile sosyodemografik-sosyokültürel ve âile özellikleri açısından karşılaştırıldı. Altmış üç intihar girişimcisinin 48’i (% 76.2) kadın, 15’i (% 23.8) erkekti. Kontrol grubu intihar girişimcileri ile benzer yaş ve cinsiyetteki gençlerden oluşturuldu. Altmış beş kişilik kontrol grubunun 46’ sı (% 70.8) kadın, 19’u (% 29.2) erkekti. Gençlere yazarlar tarafından geliştirilen görüşme formu uygulandı. Elde edilen veriler, verilerin yapısına uygun olarak x-kare, t-test ile değerlendirildi. Bulgular: İntihar girişiminde bulunanların 58’i yöntem olarak ilâç yüksek dozunu, 4’ü böcek ilacı içmeyi, 1’i asıyı kullanmıştır. Ayrıca bu grubun % 47.6’sı (n=30) daha önce en az iki hafta süre ile ölüm isteği hissetmiş, % 44.4’ü (n=28) intihar hakkında düşünmüş ve % 31.7’si (n= 20) daha önce intihar girişiminde bulunmuştur. İki grup karşılaştırıldığında, intihar girişiminde bulunan gençlerin daha az eğitim aldıkları, okula devam veya düzenli bir işte çalışma oranlarının düşük olduğu bulundu. Psikiyatrik hastalık veya psikiyatriye başvuru oranlarının daha yüksek olduğu, ana-baba eğitim düzeyinin daha düşük olduğu, ailede fiziksel istismara maruz kalma veya tanık olma oranlarının daha yüksek olduğu, ailede psikiyatrik hastalık oranlarının daha yüksek olduğu ve daha fazla sigara içtikleri tespit edildi. Tartışma: Sonuçlar gençlerde intihar girişimi ile parçalanmış aileye sâhip olmaktan ziyade, iyi fonksiyon göstermeyen aile ortamına sahip olma arasında güçlü bir ilişki olduğunu göstermiştir. Sonuç: İntihar girişimini etkileyen faktörlerin bilinmesi intihar önleme çalışmaları için önemlidir. Aynı zamanda klinisyene intihar girişiminde bulunan gençlerin değerlendirilmesinde yol gösterici olacaktır.