Bu araştırmada, 14-18 yaş grubu tutuklu ve tutuklu olmayan ergenlerin akran baskısı karşısında gösterdikleri, reddetme becerileri incelenmiştir. Ayrıca tutuklu olan ve olmayan 14-18 yaş grubu ergenlerin reddetme becerileri; yaş, eğitim düzeyleri, gelir seviyeleri ile ergenlerin yaşamlarının ilk on yılını geçirdikleri yerleşim birimlerinin nüfus yoğunlukları gibi değişkenlere göre incelenmiştir. Araştırma 2005-2006 yıllarında Elmadağ Çocuk Ceza ve Tutukevinde kalan 14-18 yaş grubu ergenler ile Elmadağ Lisesi ve Elmadağ Namık Kemal İlköğretim öğrencileri üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmada veri toplamak amacıyla Yüce(2000) tarafından geliştirilen Reddetme Becerileri Envanteri ve araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmaya katılan gruplardan elde edilen veriler t testi ve iki yönlü varyans analizi kullanılarak incelenmiştir. Varyans analizi sonrası puan farkı saptanan gruplar arasında varyansın kaynağını görebilmek amacıyla basit temel etki testi yapılmış, elde edilen sonuçlar birinci tip hataya karşı Bonferroni düzeltmesi uygulanmıştır. Ayrıca analiz öncesi verilerin kullanılan istatistiksel test sayıltılarını ne ölçüde karşıladığı incelenmiş ve ortalamalar arasındaki farkların önem kontrolü için P< .05 düzeyi benimsenmiştir. Araştırmanın sonuçları göre, tutuklu ergenlerin reddetme becerileri puanlarının ortalaması, tutuklu olmayan ergenlerin reddetme becerileri puanları ortalamalarından yaş, eğitim seviyesi ve ailenin gelir seviyesine göre daha düşük bulunmuştur. Buna ek olarak, yaşamlarının ilk on yılını geçirdikleri ile tutuklu olmayan ergenlerin reddetme becerileri arasında herhangi bir farklılık olmadığı tespit edilmiştir.