12 Eylül 1980 askeri darbe sonrası ilk iki on yılda karşılaştığımız sol-sosyalist öğrenci hareketi örgütlerinden, 1983'te parlamenter sisteme geçilmesinin ardından, ilk örneklerini gördüğümüz İstanbul Öğrenci Dernekleri deneyimi ve 1990'ların ortalarına yaklaşırken örgütlenmeye başladığını gördüğümüz İstanbul Üniversite Öğrencileri Koordinasyonu deneyimi konu edilmektedir. Çalışmanın temel motivasyon kaynağı Türkiye'de 1980 sonrasından 2000'lere kadar olan süreçte sol-sosyalist öğrenci hareketinin varlığına dair araştırma yapılması ihtiyacı hissedilmesine dayanmaktadır. Söz konusu örgütlenme deneyimlerinin gelişim dinamikleri, örgütlenme modelleri, eylem repertuvarları ve politik mekân üretimlerinin "örgüt kültürü" ile ilişkisinin ortaya konulması her iki deneyimin karşılaştırmalı bir yaklaşım ile anlaşılmaya çalışılmasına dayanacaktır.