Bu araştırmanın amacı, çalışma grubunda gençlikte riskli davranışların düzeyini, cinsler arasındaki farklılığı saptamak, sonuçlara göre uygun sağlık eğitimi müdahaleleri geliştirilmesine yardımcı olmaktır. Araştırma evrenini; Ankara ili, Mamak ilçe merkezindeki dört farklı nitelikteki lisenin 2. sınıfında öğrenim gören 696 öğrenci oluşturmaktadır. Örneklem grubu, sınıf listelerinin 1/2 sayısına ulaşıncaya dek sistematik örnekleme yöntemiyle bir atlanarak seçilmiş ve 355 öğrenciden oluşmuştur. Araştırmada kullanılan Youth Risk Behaviour Survey formunun Türkçe'ye uyarlanması çalışması, Ankara Üniversitesi Sağlık Eğitim ve Eğitim Bilimleri fakültelerinde 12 öğretim üyesiyle yapılmıştır. Veriler, araştırmacı tarafından 21 Mayıs-3 Haziran tarihleri arasında öğrencilere gözlem altında anket uygulanarak toplanmış ve geçerli anket sayısı 352 olarak belirlenmiştir. Araştırma grubunun % 81.2'sinin 16-17 yaşında olduğu ve % 52'sini kız, % 46.3 'ünü erkek öğrencilerin oluşturduğu saptanmıştır. % 1.7' si cinsiyetini belirtmemiştir. Araştırma grubunun büyük bir kısmının okula ait alanda hiç tehdit edilmediği ve yaralanmadığı, % 27.3 'ünün son fiziksel kavgayı kız-erkek arkadaş/ flörtüyle yaptığı saptanmıştır. Kız öğrencilerin erkek öğrencilere göre intihan daha fazla düşündüğü ve intihar planı yaptığı, araştırma grubunun büyük bir kısmının gerçekten intihara hiç kalkışmadığı saptanmıştır. Erkek öğrencilerin % 58'inin cinsel ilişkide bulunduğu, cinsel ilişki öncesi alkol / uyuşturucu kullanımının kız öğrencilerde daha fazla olduğu saptanmıştır. Araştırma grubunun yarısının hiç alkol kullanmadığı, % 63.2'sinin sigara içmeyi denediği, erkek öğrencilerin kız öğrencilere göre daha küçük yaşta alkol denediği ve düzenli sigara içmeye başladığı, araştırma grubunun büyük bir kısmının hiç bağımlılık yapıcı madde / reçetesiz ilaç kullanmadığı saptanmıştır. Araştırma grubunu yansına yakınının hiç egzersiz yapmadığı ve % 56.9'unun günde bir-dört saat TV izlediği saptanmıştır. Bu doğrultuda ülke ölçeğinde ; Gençlerin riskli davranış durumlarının düzenli aralıklarla değerlendirilmesi, izleme ve kontrol programlan geliştirilmesi. Gençlerin gereksinim duydukları konularda onlarında katılımı sağlanarak eğitim programlan hazırlanması önerilmiştir.