Bu çalışmada, üniversite sınavına hazırlanan ergenlerin psikolojik yardım aramaya gönüllülük düzeylerinin; bağlanma stilleri, kendini saklama ve öz saygı açısından açıklanabilirliğinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma grubunu Ankara ilinde üniversite sınavına hazırlanan ergenlerden tesadüfi yöntemle seçilen 400 (277 kız 123 erkek) öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada; öğrencilerin psikolojik yardım aramaya gönüllülük düzeylerini ölçmek amacıyla problem alanları ölçeği maddeleri yardım aramaya gönüllük formuna dönüştürülerek Çankaya, Sürücü ve Altun (2007) tarafından oluşturulan Psikolojik Yardım Aramaya Gönüllülük Ölçeği, bağlanma stillerini ölçmek amaçlı Griffin ve Bartholomew (1994) tarafından geliştirilen İlişki Ölçekleri Anketi, kendini saklama davranışını ölçmek için Larson (1990) tarafından geliştirilen Güngör, Terzi ve Erdayı (2007) tarafından Türkçe'ye uyarlanan Kendini Saklama Ölçeği, benlik saygısını ölçmek amacıyla da Coopersmith (1959) tarafından geliştirilen Coopersmith Benlik Saygısı Envanteri kullanılmıştır. Verilerin analizinde Pearson Momentler Çarpımı Korelasyonu, Çoklu Regresyon teknikleri kullanılmıştır. Tüm veriler 0.01 ve 0.05 anlamlılık düzeyinde test edilmiştir. Araştırmada; psikolojik yardım aramaya gönüllülük ile bağlanma stillerinin alt boyutu olan güvenli bağlanma, korkulu bağlanma ve kayıtsız bağlanma arasında ayrıca psikolojik yardım aramaya gönüllülük ile kendini saklama ve özsaygı arasında anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Bu sonuçlarla birlikte üniversite sınavına hazırlanan ergenlerin güvenli ve korkulu bağlanma stilleri, kendini saklama davranışları ve öz saygı düzeyleri psikolojik yardım aramaya gönüllülüğü açıklamaktadır. Elde edilen bulgular, yapılan araştırmalarla yorumlanmış ve önerilerde bulunulmuştur.