Suçlu Çocukları Yeniden Eğiten Kurumların Yönetimi

TEZ

Suçlu Çocukları Yeniden Eğiten Kurumların Yönetimi

Yazar/Hazırlayan
Üniversite
Enstitü/Fakülte
Tez Danışmanı
Tez Yılı
YÖK Tez No
22299
Sayfa Sayısı
263
Tez Türü
Doktora
Kategori
Tez Özeti
Çocuk ıslah kurumları çalışanları tarafından ilgiyle karşılanan araştırma, tarama modelindedir. Bilgi toplama aracı olan anketin geliştirilmesinde, geçerlik için gerekli özen gösterilmiştir. Ankara, İzmir, Elazığ ve Sinop'taki çocuk ıslah kurumlarında çalışan tüm yöneticilere ve tüm görevlilere anket uygulanmış araştırma evreninin % 90.13'ne ulaşılmıştır. Bu nedenle, örneklem alınmasına gerek duyulmamıştır. "Suçlu Çocukları Yeniden Eğiten Kurumların Yönetimi" adlı anket aracılığıyla, kurumda çalışan görevlilerin özelliklerine, beklenen ve gözlenen örgütsel amaçlara, örgüt yapısına ve örgüt davranışına ilişkin veri toplanmıştır. Verilerin çözümü ve yorumlanması sonucunda, özet olarak aşağıdaki bulgulara ulaşılmıştır: 1. Türkiye'deki suç işlemiş çocukları yeniden eğitmeleri beklenen kurumlar, çocuk ıslahevleri ile çocuk cezaevleridir. Çocuk ıslah kurumlarında çalışan yöneticilere ve görevlilere göre örgütsel boyutlar, aşağıdaki gibi olmalıdır: a. örgütsel amaç, hükümlü çocuğun yeniden eğitimi olmalı; mesleki ve akademik eğitime yer verilmelidir. Uzman işgören dışındaki görevlilerin çoğu, çocuğun yeniden eğitiminde, din eğitimine ve Türk kültürünün öğretilmesine ağırlık verilmesini beklemektedirler. Bunun nedeni, ilgili görevlilerin dünya görüşlerine ve yaptıkları işe bağlı görünmektedir. Yönetim ve kontrol görevi üstlenen işgörenler, inanç ve kültür birliği yoluyla, daha kolay bir kurum disiplini sağlamayı ummaktadırlar. Bununla birlikte, bireyle ve grupla psikolojik danışma ve sosyal çalışma etkinliklerine yer verilmesi, ailenin çocuğun eğitimine katılmasının sağlanması ve topluma dönen eski hükümlülerin uyumlarına yardımcı olunması beklenmektedir, örgütsel amaç, cezalandırma ya da ödetme olmamalıdır. b. Çocuk eğitimevleri, çağdaş eğitim kurumlarıyla benzer örgüt yapısında olmalıdır. Katı merkezcilik yerine çıkarılmasını; (2) yeniden eğitim kurumlarının bu gereksinmelere uygun olarak çeşitlendirilmesini ve örgütlenmesini, örgütsel amaçların iyi tanımlanmasını, örgütsel davranışın bu amaçları gerçekleştirecek biçimde düzenlenmesini ve eğitime uygun bir örgüt iklimi yaratılmasını gerektirmektedir. Suç işlemiş çocukların öncelikle açık çevrede yeni¬ den eğitilmeleri için, kamu davasının açılması ertelenebilmektedir. Kendilerine ve topluma zarar verme olasılıkları yoksa çocuklar kapalı kurumlara alınmamalıdır. Çocuk mahkemesinin kapalı kuruma yerleştirme kararı vermesi durumunda ise, ilgili kurumun "yeniden eğitip topluma kazandırma" amacını gerçekleştirecek örgüt yapısına ve örgüt davranışına sahip olması gerekmektedir. Çünkü çocuğa yaptırım uygulamanın temel amacı onu cezalandırmak değil, yeniden eğiterek topluma kazandırmak ve bu yolla da toplumu korumaktır. Kapalı kurum, eğitimden çok genellikle cezalandırma ve kontrol altına alma amaçlarını gerçekleştirecek biçimde örgütlendiğinden, çocuğun yeniden eğitilmesinde yeterince et¬ kili olamamaktadır. Bugün Ankara'da, İzmir'de, Elazığ'da ve Sinop'ta çocuk ıslah kurumları bulunmaktadır, İzmir'deki ve Elazığ'daki kurumlar, hem çocuk ıslahevi ve hem de çocuk cezaevi olarak kullanılmaktadır. Ankara'daki kurum yalnızca ıslahevi, Sinop'taki ise yalnızca cezaevi olarak çalışmaktadır. Adalet Bakanlığı yetkililerinden alınan bilgiye göre, çocuk ıslahevlerine uyum yapamayan çocuklar, Sinop Çocuk Cezaevine gönderilmektedir. Türkiye'deki çocuk ıslah kurumlarının amaç, yapı, davranış boyutlarının bilinmesi çocuk mahkemelerinin temel felsefesinin yaşama geçirilmesi bakımından gerekli görünmektedir. Bu araştırmanın amacı, Türkiye'deki çocuk ıslah kurumlarının amaç, yapı, davranış boyutlarını; nasıl olmalarının beklendiği ve bugün ne durumda oldukları bakımından incelemektir. Bu iki temel amacı gerçekleştirmek için, çocuk ıslah kurumlarında çalışan yöneticilerin ve tüm görevlilerin görüşlerine, gözlemlerine ve deneyimlerine başvurulmuştur.

Attar, Handan, Suçlu Çocukları Yeniden Eğiten Kurumların Yönetimi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1992, Doktora.