Bu araştırmada, lise öğrencilerinin utangaçlık düzeyleri cinsiyet, sınıf düzeyi, annenin eğitim durumu, babanın eğitim durumu, algılanan gelir durumu, algılanan anne baba tutumu, algılanan basan durumu, özsaygı ve yalnızlık değişkenleri açısından yordanmıştır. Araştırma, Ankara il merkezindeki altı resmi genel lisenin 9., 10. ve 11. sınıflarında eğitim gören 353'ü kız ve 336'sı erkek olmak üzere toplam 689 öğrenci üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada, öğrencilerin utangaçlık düzeyleri "Utangaçlık ölçeği", özsaygı düzeyleri "Coopersmith Benlik Saygısı Envanteri" ve yalnızlık düzeyleri de "UÇLA Yalnızlık ölçeği" ile belirlenmiştir. Utangaçlık ölçeğinin lise öğrencilerine yönelik geçerlik ve güvenirlik çalışmaları araştırmacı tarafından yapılmıştır. Ayrıca, öğrencilerin kişisel niteliklerine ilişkin bilgiler ise araştırmacı tarafından geliştirilen "Kişisel Bilgi Formu" ile elde edilmiştir. Araştırmada, öğrencilerin utangaçlık düzeyleri "aşamalı çoklu regresyon" (Stepwise Multiple Regression) analizi yöntemi ile yordanmıştır. Öğrencilerin, utangaçlık düzeylerinin yordanmasına ilişkin yapılan aşamalı çoklu regresyon analizinde özsaygı, yalnızlık, annenin eğitim durumuna ilişkin Dummy 3 ve algılanan gelir durumu değişkenlerinin önemli yordayıcılar olarak yer aldığı görülmüştür, öğrencilerin utangaçlık puanlarındaki varyansın % 20.2 'sini özsaygının, % 3.9'unu yalnızlığın, % 1.2'sini annenin eğitim durumuna ilişkin Dummy 3 değişkeninin, % 0.6'sını algılanan gelir durumu açıklamıştır. Ayrıca analize giren bu dört değişkenin utangaçlık puanlarındaki varyansın toplam % 25. 9 'unu açıkladığı saptanmıştır. Sonuç olarak, araştırma bulguları utangaçlığın en önemli yordayıcısının özsaygı olduğunu, bunu ikinci önemli yordayıcı olarak yalnızlığın, daha sonra da annenin eğitim durumu ile algılanan gelir durumu değişkenlerinin izlediğini göstermektedir.