Bu araştırmanın amacı ergen risk alma davranışları ile akran, aile ve okul yaşantısıyla ilgili özelliklerin ilişkisini incelemektedir. Araştırmada İzmir'de yaşayan 12-18 yaş arası okula devam eden 1206 ergenle çalışılmıştır. Bu araştırmada Kaner (2000) tarafından geliştirilen Kuraldışı Davranış ölçeği, Akran Sapması ölçeği, Akran İlişkileri ölçeği ile birlikte Robin (1990) tarafından geliştirilen ve Eryüksel (1996) tarafından geçerlilik güvenirlilik çalışması yapılan ABEİE/Ana- Baba Ergen İlişkileri Envanteri (PARQ) kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda sosyo-ekonomik düzey, anne-baba eğitimi, kardeş sayısı ve annenin çalışması değişkeni ile risk alma davranışları arasında ilişki bulunmuştur. Sosyo-ekonomik düzey ve anne-baba eğitimi arttıkça risk alma davranışı artmaktadır. Çalışan anneye ve az kardeşe sahip olan ergenler de daha çok risk alma davranışı gerçekleştirmektedirler. Bu dört değişkenin birbiri ile ilişkili olduğu düşünülmüştür. Anne-baba eğitimi yükseldikçe sosyo-ekonomik düzey yükselir, çocuk sayısı azalır ve kadınların çalışma oram arter. Anne-baba eğitiminin bu özellikleri etkilediği ve tüm bu özelliklerin de anne-babalarının çocuğu toplumsallaştırma tarzlarının ve çocuğu izleme ve denetleme biçimlerini farklılaştıracağı düşünülmüştür. Çalışan ergenlerin risk alma puanlarının çalışmayan ergenlerin risk alma puanlarından fazla olması yukarıdaki bulguya terstir. Ancak benzer şekilde; çalışan ergenin de anne- baba denetiminden uzak kaldığı düşünülmüştür. Ayrıca çalışan ergenin iş yerindeki rol modelleri ve maruz kaldığı istismar da risk alma davranışlarının artmasına neden olabilecektir. Araştırmada erkeklerin kızlardan; büyüklerin küçüklerden daha fazla risk alma davranışı gösterdiği bulunmuştur. Ayrıca ailede yaşanan şiddet, ailede sık alkol kullanan ve sabıkası olan bireylerin bulunması da risk alma davranışları ile ilişkili bulunmuştur. Aile ilişkilerinde yüksek çatışma bildirenlerin Risk Alma Davranışı puanları da bildirmeyenlere kıyasla yüksektir. Akran ilişkilerinin zayıf olduğunu ve arkadaşlarının çok fazla risk aldığını belirten gruplar daha çok risk alma davranışı göstermektedirler. Bu bulgular sosyal öğrenme ve Sosyal Kontrol Kuramları çerçevesinde tartışılmıştır.