Bu çalışmanın amacı, orta öğretim öğrencilerinin anne baba tutumları ve rehberlik ihtiyaçlarının mesleki karar verme zorluklarının önemli bir yordayıcısı olup olmadığını saptamaktır. Araştırma ilişkisel tarama modelindedir. Araştırmanın çalışma grubunu 2004-2005 eğitim-öğretim yılında Konya İl Milli Eğitim Müdürlüğü Selçuklu, Meram ve Karatay İlçeleri’ne bağlı orta öğretim Okuluna devam eden 9.10. ve 11. sınıf öğrencisinden oluşmaktadır. Bu araştırmada veri toplama aracı olarak “Mesleki Karar Verme Zorlukları Ölçeği”, “Ana-Baba Tutumu Envanteri” ve “Rehberlik İhtiyacını Belirleme Formu” kullanılmıştır. Araştırmanın verilerinin çözümlenmesinde Pearson korelasyon katsayısı ve stepwise regresyon analizi yöntemi kullanılmıştır. Orta öğretim öğrencilerinin kişisel rehberlik ihtiyacı ve mesleki rehberlik ihtiyacı mesleki karar verme zorluklarının önemli bir yordayıcısı olarak bulunmuştur. Kişisel rehberlik ihtiyacı, mesleki karar verme zorluklarına ilişkin varyansın %13,9’unu açıklamaktadır. Kişisel rehberlik ve mesleki rehberlik ihtiyacı, mesleki karar verme zorluklarına ilişkin varyansın %15,5’ini açıklamaktadır.