Psikolojik Danışma ve Rehberlik Öğrencilerinin Boyuneğici Davranış ve Depresyon Düzeylerinin İncelenmesi

TEZ

Psikolojik Danışma ve Rehberlik Öğrencilerinin Boyuneğici Davranış ve Depresyon Düzeylerinin İncelenmesi

Yazar/Hazırlayan
Üniversite
Enstitü/Fakülte
Anabilim Dalı
Tez Danışmanı
Tez Yılı
YÖK Tez No
106744
Sayfa Sayısı
120
Tez Türü
Yüksek Lisans
Kategori
Tez Özeti
Bu araştırma, boyun eğici davranış ile depresyon arasındaki ilişkiyi, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Öğrencileri örnekleminde, bazı sosyo- demografik değişkenlerle birlikte incelemeyi amaçlamıştır. Örneklemi, 303 kız ve 227 erkek olmak üzere toplam 530 üniversite öğrencisi oluşturmuştur. Verilerin elde edilmesinde, Beck Depresyon Envanteri (BDE), Boyun eğici Davranışlar Ölçeği (BEDÖ) ve araştırmacının hazırladığı Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel analizi, bağımsız grup t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Pearson çarpım moment korelasyon katsayısı teknikleri kullanılarak yapılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre; boyun eğici davranış ile depresyon arasında sağlam, anlamlı (r=.58; p<.01) ve pozitif yönde bir ilişki vardır. Depresyon kategorik düzeylerine göre, boyun eğici davranış puanları anlamlı derecede farklılaşmaktadır. Boyun eğici davranış kategorik düzeylerine göre de depresyon puanları anlamlı olarak farklılaşmaktadır. Erkeklerin depresyon düzeyleri kızlardan yüksektir. Erkeklerin boyun eğici davranış düzeyleri de kızlardan yüksektir. Öğrenim gördükleri okula göre depresyon düzeyleri anlamlı biçimde farklılaşırken boyun eğici davranış düzeyleri anlamlı bir farklılık göstermemektedir. I. sınıf öğrencilerinin depresyon düzeyleri, IV. sınıflardan daha yüksektir. I. sınıfların boyun eğici davranış düzeyleri de IV. sınıflardan yüksektir. Deneklerin annelerinin eğitim düzeyleri düştükçe depresyon düzeyleri yükselmektedir. Annelerinin eğitim düzeyi düştükçe boyun eğici davranış düzeyleri de yükselmektedir. Babalarının eğitim düzeyi, deneklerin depresyonları ve boyun eğici davranışları için anlamlı bir değişken değildir. Ailelerinin ekonomik düzeyi düştükçe, depresyon düzeyleri yükselmektedir. Aynı şekilde ailenin ekonomik düzeyi düştükçe boyun eğici davranış düzeyleri de yükselmektedir. Ailesinden ayrı kalan deneklerin depresyon düzeyleri, ailesiyle birlikte kalanlara göre daha yüksektir. Ailelerinden ayrı ya da birlikte kalmalarına göre, boyun eğici davranış düzeyleri anlamlı bir farklılık göstermemektedir.

Korkmaz, Bülent, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Öğrencilerinin Boyuneğici Davranış ve Depresyon Düzeylerinin İncelenmesi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 2001, Yüksek Lisans.