Bu araştırma, Ankara ilinde bulunan Yetiştirme Yurtları ve sosyo-ekonomik düzeyi düşük aile yanında kalan 17 yaşındaki gençler üzerinde yapılmıştır. Çalış maya, Gazi Kız Yetiştirme Yurdu, 50. Yıl Erkek Yetiştirme Yurdu, Etimesgut Erkek yetiştirme Yurdu, Saray yetiştirme Yurdu ile sosyo-ekonomik düzeyi düşük aile gençlerinin devam ettiği Mamak Niğbolu Lisesi ve Ureğil kız meslek Lisesi öğrencileri katılmıştır. Araştırmanın örneği 75 'i Yetiştirme Yurdu' nda, 75'i düşük sosyo-ekonomik düzeydeki aile yanında kalan toplam 150 genç oluşturmuştur. Araştırmanın, amacı, gençlerin kendini kabul düzeylerini ve bu düzeyin Yetiştirme Yurdu ya da sosyo-ekonomik düzeyi düşük aile yanında kalıyor olmadan etki 1 eni sini, Yetiştirme Yurdu 'nda kalanların kurumda kalış süresi, kuruma alınış nedeni, kardeş durumu, anne-baba durumu, ziyaretçi durumu ile aile yanında kalanların, kardeş sayısı, kardeş sırası ve aile yapısından ne ölçüde etkilendiğini incelemektir. Araştırmaya katılan gençlere "Kendini kabul Envanteri Lise Formu" ve genç ile ailesi hakkında bilgiler edinmek için "Kişisel Bilgi Formu" uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda Yetiştirme Yurdu 'nda kalan genç ile sosyo-ekonomik düzeyi düşük aile yanında kalan gencin kendini kabul düzeyi arasındaki fark önemli çıkmıştır. Gencin sosyo-ekonomik düzeyi düşük de olsa ailesi yanında kalması, kendini kabul düzeyini yükseltmektedir. Kurumda kalış süresi, kuruma alınış nedeni, kardeş - 60 -durumu, anne-baba durumu, ziyaretçi durumu, kardeş sırası ve aile yapısının gencin kendini kabulü üzerinde istatistiksel olarak önemli bir etki yaratmadığı saptanmıştır. Ancak kendini kabul düzeyine kardeş sayısının önemli etkide bulunduğu gözlenmiştir.