Bu araştırmada, geştalt yaklaşımına dayalı olarak yapıpılan bireysel danışmanın, yetiştirme yurdunda kalan orta öğretim öğrencilerinin, sürekli kaygı ve denetim odakları üze rinde üzerindeki etkileri incelenmiştir. Bu amaçla, sürekli kaygı ve denetim odağı ile ilgili olmak üzere iki grup denence kurulmuştur. Araştırmanın kapsamına giren denekler, Ankara Gazi Kız Yetiştirme Yurdu ve 50. Yıl Erkek Yetiştirme Yurdunda barınan 40 öğrenciden oluşmaktadır. Bu yurtlarda kalan tüm öğrencilere verilen Sürekli Kaygı ve Denetim Odağı ölçeklerinden elde edilen puanlara göre belirlenen kız ve erkek öğrenciler deney ve kontrol gruplarına ayrılmışlardır. Bu gruplar arasında dağılımlar arası fark olup olmadığı Mann-Whitney U testi ile sı- nanmıştır. Deney grubundaki öğrencilerle ortalama 9-10 hafta yapılan geştalt yaklaşımına dayalı bireysel danışma sonunda, hem deney hem de kontrol gruplarına verilmiş olan, yukarıda adları geçen ölçekler yeniden verilmiştir. Deneklerin ölçeklerden elde ettikleri puanlara, denencelerdeki grup sayısına bağlı olarak gruplararası farkın olup olmadığını anlamak amacı ile Mann - Wnitney U testi ya da Kruskal - Wall i s H testi uygulanmıştır. Bulguların değerlendirilmesinde, anlamlılık düzeyi.05 olarak alınmıştır. ivAraştırmada elde edilen bulgular, kısaca şu şekilde özetlenebilir. 1. Geştalt terapiye dayalı olarak yapılan bireysel danışma sonunda, deney ve kontrol grupları arasında sürekli kaygı açısından deney gruplarının lehine farkların olduğu bulun muştur. 2. Sürekli kaygı ile ilgili olarak kurulan, bütün denencelerdeki değişkenlerin deney ve kontrol grupları arasında an lamlı farklar bulunurken, yetiştirme yurdunda kalma süresi değişkeni dışındaki yaş, cinsiyet, ana babanın sağ olup olmaması başarı ve okul düzeyi gibi değişkenlerin oluşturduğu alt gruplar arasında, anlamı farklar elde edilememiştir. 3. Geştalt terapiye dayalı olarak yapılan bireysel danışma sonunda, deney ve kontrol grupları arasında da, değişkenlerin alt grupları arasında da anlamlı farkları olmadığı sonucu elde edilmiştir.