Bu çalışma ile sınıf öğretmeni adaylarının okul dışı öğrenme hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yaklaşımı içerisinde özel durum yöntemi kullanılmış olup, elde edilen veriler frekans analizi ile değerlendirilmiştir. Çalışma grubunu, 2015- 2016 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde, Ege Bölgesi’nde bir devlet üniversitesinde Sınıf Öğretmenliği Ana Bilim Dalı 4. sınıfta öğrenim görmekte olan 55 öğretmen adayı oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından literatürde yer alan çalışmalardan yararlanılarak hazırlanan dokuz adet açık uçlu sorudan oluşan veri toplama aracı kullanılmıştır. Sonuçlar genel olarak değerlendirildiğinde, öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamları konusunda tam anlamı ile bilgi sahibi olmadığı söylenebilir. Öğretmen adaylarının, okul dışı öğrenmeyi daha çok informal öğrenme olarak tanımladığı ve bu ortamlara örnek olarak çoğunlukla halk eğitim merkezi, müze, sosyal çevre ve hayvanat bahçesi örneğini verdikleri belirlenmiştir. Öğretmen adayları, okul dışı öğrenme ortamlarının avantaj ve dezavantajları olduğu düşüncesindedir. Öğretmen adayları öğretmen olarak göreve başladıklarında okul dışı öğrenme ortamlarını derslerinde kullanacaklarını ifade etmişlerdir.