Ergenler için ortaokuldan liseye geçiş, birçok değişimi beraberinde getiren önemli bir dönemdir. Liseye sağlıklı bir uyum akademik başarıyı da olumlu etkilemektedir. Bu doğrultudan yola çıkılarak bir rehberlik çalışması üretilmiştir. Bu araştırmanın amacı, ergenlerin uyumunu arttırmaya yönelik grup rehberliği geliştirmek ve uygulamanın katılan öğrencilerin duygusal öz-yeterlik ve sosyal kaygı düzeylerine olan etkisini incelemektir. Bu doğrultuda çalışmanın modeli, deney ve kontrol gruplu yarı-deneysel desendir. Çalışma grubunu Manisa’nın Akhisar ilçesinde 2016-2017 yılında eğitime yeni başlayan Hilaliye Yatılı Kız Kur’an Kursu öğrencileri oluşturmaktadır. Öğrencilere sosyal kaygı ölçeği uygulanmış yüksek puan ortalaması olan gönüllü 15 öğrenci deney grubunda, rastgele seçilen gönüllü 15 öğrenci kontrol grubunda yer almıştır. Veri toplama aracı olarak Ergenler İçin Sosyal Kaygı Ölçeği (ESKÖ), Duygusal Öz-yeterlik Ölçeği (DÖÖ) ve araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu uygulanmıştır. Araştırmada Uyum Arttırma Grup Rehberliği geliştirilmiştir. Uyum Arttırma Grup Rehberliği deney grubundaki öğrencilere, her biri 120 dakika süren 5 oturumda uygulanmış, kontrol grubuna ise araştırma süresince hiçbir işlem yapılmamıştır. Veriler, çok değişkenli varyans analizi (MANOVA) yapılarak incelenmiştir. Sonuçlar, Uyum Arttırma Grup Rehberliğinin katılımcıların sosyal kaygı düzeylerini genel olarak azaltıcı etkide bulunduğu, olumsuz değerlendirilme korkusu alt boyutunda süreklilik sağlandığını ortaya koymaktadır. Uyum Arttırma Grup Rehberliği uygulamasının katılımcıların Duygusal Öz-yeterlik puanlarında anlamlı bir farklılaşmaya yol açacak etkiyi oluşturmadığı saptanmıştır.