Amaç: Çalışmanın amacı iletişim becerileri eğitiminin hemşirelik öğrencilerinin sanal ve kişilerarası ilişkilerine etkisini incelemektir. Gereç ve yöntem: Tek grupta ön test-son test yarı deneysel tasarımda olan araştırma bir üniversitenin hemşirelik bölümü birinci sınıfında okuyan 71 öğrenci ile Nisan-Haziran 2016 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Araştırmada literatür doğrultusunda hazırlanan Kişisel Bilgi Formu ile Kişilerarası İlişki Tarzları Ölçeği ve Sanal Ortam Yalnızlık Ölçeği kullanıldı. Çalışmaya katılan öğrencilere veri toplama araçları uygulandıktan sonra (ön test) sunum, rol canlandırma, karşılıklı tartışma gibi yöntemler kullanılarak 10 haftalık iletişim becerileri eğitimi verildi. Onuncu oturumdan bir hafta sonra son test ölçümü yapıldı. Bulguların değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler ve iki eş arasındaki farkın önemlilik testi kullanıldı, önemlilik düzeyi p<0.05 kabul edildi. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin %78.9’unun kız olduğu, %78.9’unun birkaç samimi arkadaşının olduğu ve öğrencilerin sanal ortamda günlük ortalama 4.52±3.25 saat geçirdiği belirlendi. Öğrencilerin Kişilerarası İlişki Tarzları Ölçeği besleyici alt boyutu ön test (30.28±4.92), son test puanları (34.89±6.88) arasında anlamlı fark bulunurken (p<0.05), ketleyici ilişki alt boyutu ön test (15.04±8.72), son test (12.91±5.34) puanları arasında anlamlı fark olmadığı belirlendi (p>0.05). Öğrencilerin Sanal Ortam Yalnızlık Ölçeği sanal sosyalleşme alt boyutu ön test (26.71±6.13), son test puanları (24.63±6.47) arasında ve sanal yalnızlık alt boyutu ön test (17.47±3.81), son test puanları (16.28±4.37) arasında anlamlı fark olduğu (p<0.05), sanal paylaşım alt boyutu ön test (14.78±6.17), son test (15.16±6.93) puanları arasında ise anlamlı fark olmadığı belirlendi (p>0.05). Sonuç: İletişim becerileri eğitiminin öğrencilerinin besleyici kişilerarası ilişki tarzlarını geliştirdiği, sanal sosyalleşme ve sanal yalnızlık düzeylerini azalttığı belirlendi.