Bu çalışmada sosyal destek, içe yönelim ve akademik başarı değişkenlerinin ergenlerdeki riskli davranışları ne derece yordadığının ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmanın örneklemini Ankara’da altı farklı liseden random örnekleme yöntemi ile seçilen 9, 10, 11 ve 12. sınıflara devam eden toplam 491 lise öğrencisi oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak Riskli Davranışlar Ölçeği (Gençtanırım ve Ergene, 2014), 11-18 Yaş Ergenler İçin Kendini Değerlendirme Ölçeği (Erol ve Şimşek, 2010), Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (Yıldırım, 2004) ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Çalışmada ele alınan bağımsız değişkenlerin riskli davranışları yordama gücünün belirlenmesinde yapısal eşitlik modeli kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlar ergenlerde riskli davranışların yordanmasına yönelik geliştirilen modelin anlamlı olduğunu ortaya koymuştur. Elde edilen bulgular çerçevesinde, ergenlerdeki riskli davranışlar sosyal destek değişkeni tarafından anlamlı olarak yordanırken, içe yönelim ve akademik başarı değişkenleri tarafından anlamlı olarak yordanmamaktadır.