Amaç: Üniversite öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışları, öz etkililik-yeterlilik düzeyleri ve etkileyen faktörleri tanımlamaktır. Gereç ve Yöntemler: Kesitsel araştırmanın populasyonu, özel bir üniversitenin bir, iki ve üçüncü sınıflarında hemşirelik, fizyoterapi ve rehabilitasyon, beslenme ve diyetetik bölümlerinde eğitim alan 480 öğrenciden oluşmaktadır. Örneklem herhangi özel bir seçim kriteri olmaksızın, veri toplama sürecinde sınıfta olan öğrenci populasyonundan seçilmiştir (n=404). Veri toplama araçları olarak, tanıtıcı özellikler formu, Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları-II (SYBD-II) ölçeği ve Öz Etkililik-Yeterlilik (ÖEY) ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalaması 20,35±1,22 (min=18, max= 23) (n= 404) ve %79,7'si kadın idi. Öğrencilerin %42,6'sı beslenme, %29,2'si fizyoterapi ve %28,2'si hemşirelik bölümünde eğitim almaktadır. Öğrencilerin öz etkililik-yeterlilik düzeyi ve sağlıklı yaşam biçimi davranışları puanının orta düzeyde olduğu bulunmuştur. Hemşirelik bölümünde okuyanların ve Güneydoğu Anadolu bölgesi doğumlu olanların, diğer bölüm ve bölgede doğanlara göre öz etkililik-yeterlilik düzeyi ve sağlıklı yaşam biçimi davranışları toplam puanının anlamlı derecede yüksek olduğu bulunmuştur (p˂0,05). Genel sağlık durumunu ''iyi'' olarak ifade edenlerin sağlıklı yaşam biçimi davranışları; birinci sınıfta okuyanların, kronik bir hastalığı olanların ve ilköğretim mezunu anneye sahip olanların öz etkililik-yeterlilik düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p˂0,05). SYBD-II ve ÖEY toplam puanları arasında ileri derecede güçlü pozitif doğrusal ve istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmuştur (p˂0,001). Sonuç: Yaşam deneyimi, sosyoekonomik durum ve öz etkililik-yeterliliğin sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının kazanılması üzerinde önemli etkisi vardır. Öz etkililik-yeterlilik düzeyi ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarını güçlendiren programların geliştirilmesinin öğrencilerin yaşamı üzerinde önemli etkisi olacağı düşünülmektedir.