Bebeklik ve çocukluk döneminde temelleri atılan bağlanma davranışının kişilerin gençlik ve yetişkinlik dönemlerinde kişilik yapılanmalarını belirlemede çok önemli katkısı vardır. Benlik yapılanmasının bir parçası olan kaygı ve yetersizlik duygusunun düzeyi ve kişinin bu duyguları nasıl yönetebildiği ilk bakım veren kişiyle kurulmuş olan bağlanma şekliyle yakından ilişkili olduğu düşünülmektedir. Bu çalışmada da üniversite öğrencilerinin bağlanma stilleri ile kaygı düzeyleri ve yetersizlik duyguları arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırmanın katılımcılarını 18-25 yaş arası İstanbul'da okuyan üniversite öğrencileri oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, İlişki Ölçekleri Anketi, Sürekli Kaygı Ölçeği, Yetersizlik Duygusu Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS (Statistical Package for Social Sciences) Windows 21.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metotları (sayı, yüzde, ortalama, standart sapma) kullanılmıştır. Ölçeklerden alınana puanlar normal dağılım göstermediği için istatistik değerlendirmelerde nonparametrik testler kullanılmıştır. Bunun için Niceliksel verilerin karşılaştırılmasında iki grup arasındaki farkı Mann-Whitney U testi ve ikiden fazla grup durumunda parametrelerin gruplar arası karşılaştırmalarında Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Bağımlı ve bağımsız değişkenler arasındaki ilişkiye Spearman Korelasyon Analizi ile bakılmıştır. Araştırmanın sonunda elde edilen bulgulara göre kişilerin güvenli bağlanma stili ile yetersizlik duygusu düzeyi arasında negatif yönlü bir ilişki varken, saplantılı bağlanma stili ile yetersizlik duygusu arasında pozitif yönde bir ilişki vardır. Bireylerin güvenli bağlanma düzeyleri arttıkça sürekli kaygı düzeyleri düşerken, saplantılı bağlanma düzeyleri arttıkça sürekli kaygı düzeylerinin artmakta olduğu görülmüştür. Bireylerin yetersizlik duygusu düzeyleri arttıkça sürekli kaygı düzeylerinin artmakta olduğu görülmüştür. Erkek öğrencilerin güvenli bağlanma düzeyleri kadın öğrencilerin güvenli bağlanma düzeylerine oranla daha yüksek olurken, kadın öğrencilerin korkulu bağlanma düzeyleri erkek öğrencilerin korkulu bağlanma düzeylerine oranla daha yüksek olduğu saptanmıştır. Kadın öğrencilerin cesaretin kırılması düzeyleri erkek öğrencilerin cesaretin kırılması düzeylerine oranla daha yüksek olduğu saptanmıştır. Kadın öğrencilerin sürekli kaygı düzeyleri erkek öğrencilerin sürekli kaygı düzeylerine oranla daha yüksek olduğu saptanmıştır. Öğrencilerin yaşları arttıkça kayıtsız bağlanma düzeyleri artarken, sürekli kaygı düzeylerinin de düşmekte olduğu görülmüştür. Araştırmanın sonunda yer alan tartışma bölümünde bulgulara dayalı olarak araştırmacılara ve alanda çalışan uzmanlara yönelik önerilerde bulunulmuştur.