21. yüzyıl dünyasında, insanın en temel gereksinimlerinden biri olan diğer insanlarla iletişime geçme davranışının, dijital medya kapsamında iletişim ve sosyalleşme kavramı çerçevesinde incelenmesi gerekliliği fikriyle bu çalışma gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmanın amacı, sosyalleşme kavramı içerisinde, insanların geleneksel medyanın dışında yeni bir çalışma alanı olan dijital medya ortamında sosyal medya aracılığıyla sosyalleşip sosyalleşmedikleri ayrıca sosyal medya kullanımıyla toplum hayatından soyutlanma, ötekileştirilme ve yabancılaşma olup olmadığının belirlenmesi ve değerlendirilmesidir. Çalışmanın önemi, davranış biçimlerinden sessizlik ve bu sessizliğin kuramsal çerçevesi, sosyalleşme ve sosyallik boyutları ile birlikte sosyal medyanın içerisinde gerçekleşen iletişimin katılımcılar üzerindeki etkilerinin ortaya konulmasıdır. Çalışmada ilk olarak bu alanda üretilen akademik yayınlar incelenmiş ve kuramsal çalışma Suskunluk Sarmalı Kuramı kapsamında oluşturulmuştur. Ardından saha araştırması olarak anket çalışması uygulanmıştır. Anket çalışması için seçilen örneklem 2016-2017 Eğitim-Öğretim yılı güz dönemi Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi öğrencileri ile Başkent Üniversitesi İletişim Fakültesi'nde okuyan toplam 366 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırma verilerine göre; katılımcıların sosyal medya ortamında geçirdikleri süreler göz önüne alınarak değerlendirildiğinde, sosyal medyanın katılımcıları sosyalleştirmediği aksine bulundukları ortamdan yalıtarak asosyalleştirdiği ortaya çıkmaktadır. Çalışma sonucunda ağır izleyici kategorisine giren internet kullanıcıları, az sosyal veya asosyal olarak değerlendirilmiştir. Bu asosyalleştirme çerçevesinde katılımcıların sosyal medyayı kullandıkları süreler boyunca, gerçeklik algısına göre bulundukları mekândan soyut anlamda uzaklaştıkları ve böylece toplumdan ötekileştikleri söylenebilir. "Sosyal medyanın insanları sosyalleştirmediği aksine sessizleştirdiği" ana hipotezi çalışma sonucunda ispatlanmıştır.